17. Geleneksel İTÜ Şenliği bu sene 5 Mayıs tarihinde yapılan açılış konseriyle başladı.

Devrimci bir kültür ve geleneğin yaratılmasında önemli bir yer tutan şenlikler kolektif bir yaşamın örgütlendiği, devrimci dayanışmanın örüldüğü bir mevzi olarak varolmak durumundaydı. Şenlik öncesinde geçen yılki şenliklerde yaşanan sorunlar tartışıldı ve bir sonuca bağlandı. Şenliğin temel problemi son senelerde İTÜ öğrencileri tarafından sahiplenilmemesiydi. Her sene söylenen fakat uygulanamayan fakülte komitelerinin oluşturulması ve tüm öğrencilerin şenlik içerisinde yer almasının sağlanması bu sene de temel bir görev olarak konuldu. Fakülte komiteleri bu sene de oluşturulamadıysa da bağımsız öğrencilerin ve klüplerin geçen seneye göre daha fazla şenlikte yeraldıklarını söylemek mümkün. Böylece bu yılki şenlik böyle bir avantajla başlamış oldu.

Şenliğin temel bir özelliği de öğrenci örgütlerinin ortak bir duruş sergilediği bir alan olmasıdır. Bu çerçevede açılan masalar haricinde tek tek grupların kendi propaganda ve ajitasyonlarını şenlik alanında yapmamaları kararlaştırıldı. Bu karar geçen sene de alınmıştı. Tüm işler bağımsız öğrencileri de kucaklayabilecek şekilde ortak örgütlenecek ve ortak bir duruş sergilenecekti.

Açılış etkinliği aynı gün yaşanan ADKF çatışması nedeniyle biraz dağınık ve zayıf geçti. Yaklaşık 1000 öğrencinin katıldığı açılış herşeye rağmen devrimci faaliyetin sürdüğünü göstermesi açısından anlamlıydı. Yalnız atılan sloganlarda Yurtsever Gençlik’in (ya da şimdiki adıyla Demokratik Öğrenci Hareketi’nin) ısrarla inisiyatifi boşa çıkarmaya çalışması bir gerginlik alanı oluşturdu. Çektikleri halaylarda “Apo” ve “PKK” adlarının geçmesi hiç kimsenin kendi propagandasını yapmadığı alanda sorun yarattı. Yapılan uyarılar etkili olmadı.

Aynı gün şenlik toplantılarına bağımsız öğrencilerin oldu bittiye getirilerek alınmaması ve şenliklere birçok örgütlü insandan daha fazla emek vermiş arkadaşlarımızın karar alma mekanizmalarına sokulmaması,

şenliğe tüm öğrencilere sahiplendirilmesi noktasındaki zayıflığı gösteriyordu.
6 Mayıs günü şenlik programı dahilinde Deniz Gezmiş ve Mayıs şehitleri anması vardı. Bu anmanın metninde Yurtsever Gençlik “Kürt ulusal önderliğinin tecridi” veya “KADEK Başkanı Abdullah Öcalan’ın tecridi” ifadesinin geçmesini istediler. Hem siyasal tespitlerine katılmadığımız, hem de 6 Mayıs gündemiyle bir ilişkisi olmadığı için bu öneri toplam bir irade olarak reddedildi. Uzun tartışmalar sonucu ayrı yaptıkları anmayı şenlik alanının dışında gerçekleştirdiler.

Bardağı taşıran son damla, 7 Mayıs akşamı düzenlenen etkinlikte, içinde “Apo” ve “PKK” geçen türküleri söylemek istemeleri oldu.Yutsever Gençlik, Emek Barış Demokrasi Bloğu’nun bileşenleri olan SDP, EMEP ayrıca Özgür Gençlik ve DÖB’ün desteğini arkasına alarak bu kararı çıkarttı. Şenliğin diğer bileşenleri bu duruma karşı çıkmalarına rağmen karar alma anında sessiz kalarak durumu onayladılar. Bunun üzerine biz, önceden alınmış kararların çiğnendiğini, bileşenin ilkesiz bir birliktelik haline geldiğini ve böyle bir olayın sorumluluğunu taşıyamayacağımızı belirterek şenlikten çekildik.

Şenliğin geldiği nokta ilkesizlik ve savrulmanın bir göstergesi. Ona layık olduğu anlamı kazandırmak, İTÜ öğrencilerinin sahiplendiği ve devrimci dayanışmanın güzel örneklerinin yaşandığı bir mevzi haline getirmek biz genç komünistlerin ısrarlı ve güçlü bir pratik sergilemesiyle olanaklı olacaktır. Üzerimize düşen görev budur.