Sınıf eksenli 1 Mayıs çalışması
Yaklaşan 2002 1 Mayıs’ı tarihsel ve güncel olarak ciddi bir önem taşıyor. Sınıf devrimcileri bu tarihsel ve güncel önemin bilinciyle bir çalışma örgütlüyorlar. İşçi ve emekçilere dönük sosyal yıkım saldırılarına eşlik eden faşişt baskı ve teröre karşı mücadele; Afganistan’dan sonra Filistin’de bütün bir kanlı yüzü apaçık ortaya çıkan emperyalist saldırganlığın teşhiri; tüm bu saldırılara karşı işçi ve emekçilerin tepkilerinin önüne barikat kuran sermaye uşağı sendikal ihanetin aşılması vb., 1 Mayıs çalışmamızın ana gündemlerini oluşturuyor.
Bulunduğumuz her alanda olduğu gibi, bu temel gündemleri kendi bölgemizin özgünlükleriyle birleştiren bir tarzda etkin, yoğun ve yaygın bir faaliyet çabası içindeyiz. Bu perspektifle bir süredir 1 Mayıs’a odaklanan faaliyetimiz sürüyor.
Sınıf eksenli yaygın ve hedefli bir faaliyet
Çalışmamızın temel yönelimlerinden birini ajitasyon ve propaganda faaliyeti oluşturuyor. Bu faaliyetimiz geçmiş dönemlere nazaran çok daha zengin ve çeşitli araçlarla sürüyor. Merkezi araçlarımızın yanı sıra çalışma alanlarımızın kendi özgünlüklerini taşıyan yerel mataryaller kullanmaktayız.
Çalışmamıza merkezi olarak çıkardığımız bildiri ile başladık. Başta metal ve petro-kimya fabrikaları olmak üzere 20’ye yakın fabrikaya bildirilerimizi ulaştırdık. Bu fabrikaların büyük kısmı düzenli dağıtım yaptığımız fabrikalar. Bu nedenle dağıtımı çalışmamız olumlu tepkilerle karşılanıyor. Ancak 1 Mayıs vesilesiyle dağıtım ağımızın içine aldığımız ve özellikle Türk Metal’in örgütlü olduğu fabrikalarda ise tepkiler biraz daha olumsuz. Örgütsüz işletmelerde ise işçilerin yer yer bizi şaşkınlıkla karşıladıklarını gözlemledik. Daha önce dağıtım yaptığımız fabrikalarla yeni dağıtım yaptığımız fabrikalarda gösterilen tepkilerdeki bu farklılık, bize bir kez daha düzenli bir ajitasyon-propaganda faaliyetinin önemini gösterdi.
Merkezi materyallerle yaptığımız propaganda faaliyetinin diğer bir ayağını ise afiş çalışması oluşturuyor. Şiarları ve görseliği itibarıyla güçlü bir bütünlüğü oluşturan afişlerimizi E-5 başta olmak üzere Kartal merkez ve emekçi mahallelerine yaptık. Afiş çalışmasına devam ediyoruz. Afişlerimizin hem görselliği hem çeşitliliğiyle özel bir ilgi çektiğini söyleyebiliriz.
Bildiri çalışmamızın diğer yönünü çalışma alanlarımızın çıkardığı materyaller oluşturuyor. Bu materyaller çalışmada geldiğimiz düzeyin ifadesi aynı zamanda. Bundan sonra propaganda çalışmamıza belirlenmiş hedeflere doğrudan seslenen materyallerle devam edeceğiz. Özellikle 1 Mayıs’ta alana çıkacak olan işletmelere özgün sorunları işleyen bildirilerle buralara sesleneceğiz. Sendikal bürokrasinin barikatı yüzünden 1 Mayıs’a gidemeyecek bir dizi işletme içinde özel çağrı bildirileriyle sesleneceğiz.
Propaganda faaliyetinin hiçbir zaman boşa gitmeyeceği hep tekrarladığımız bir gerçekliktir. Bunun için özellikle 1 Mayıs gibi dönemlerde bu faaliyeti imkanlarımız ölçüsünde en geniş ve yaygın biçimde yapmaya çalışıyoruz. Ayrıca müdahale imkanımızın bulunduğu işletmelerde bu tür bir faaliyetin, çalışmamızın önünü açan bir işlev taşıdığını da eklemek gerekir.
İşletmelere odaklanan bir faaliyet
Bir dönemdir sınıf çalışmamızda bir ilerleme kaydettiğimizi söylüyoruz. 1 Mayıs faaliyetimiz sınıf çalışmasında tuttuğumuz mevzilerin güçlendirilmesini ve yenilerin yaratılmasını hedeflemiş durumda. Çalışmamızın temel hedefi; işçi sınıfının 1 Mayıs alanlarına çıkmasını sağlayarak, emperyalist savaş ve saldırganlığa, sosyal yıkım saldırılarına, faşist baskı ve teröre, başta Filistin halkı olmak üzere tüm dünya ezilen halklarıyla dayanışmayı yükseltmesine ve üzerine bir karabasan gibi çöken sendikal ihanete karşı tepkisini ortaya koymasını ve tüm bunların kaynağı olan sermaye iktidarına öfkesini yöneltmesini sağlamak oluşturuyor.
Kartal/Pendik bölgesinde örgütlü sendikaların henüz ciddi bir 1 Mayıs hazırlığı yok. Birleşik Metal İş’in yürüttüğü merkezi afiş (İş güvencesi talepli) çalışması ve Petrol İş Genel Merkezi’nin şubelere ilettiği yazı dışında, 1 Mayıs çalışması için ne bir önden hazırlık ne de bir planlama görülüyor. Anlaşılan, geçen yıllarda olduğu gibi bu 1 Mayıs’ı da, son günlere şıkıştırılmış bir temsilciler kurulu toplantısı ve bir kaç afişleme ile geçiştirmeyi planlıyorlar. Görüştüğümüz sendikacılar genel olarak alana temsilcilerle katılabileceklerini söylüyorlar. Geçmiş dönemlerde şu veya bu ölçüde alana çıkan fabrikaların bir kısmının temsilcileri ise süren saldırıların etkisiyle (özellikle işten çıkarmaların) bu sene alana çıkamayacaklarını ya da sadece temsilcierin katılacağını söylüyorlar.
Kartal/Pendik bölgesindeki işçi bölüklerinin en temel sorununu işten çıkarmalar oluşturuyor. Sermayedarlar son dönemde hemen hemen her fabrikada işçi çıkarmış durumda. Bunun için sınıfa yönelik çalışmamızın en temel şiarını “İşten çıkarmalar durdurulsun!” “Herkese iş, tüm çalışanlara iş güvencesi!” ve “7 saatlik işgünü 35 saatlik çalışma haftası!” talepleri oluşturuyor. Filistin’deki ABD destekli siyonist vahşet ve katliam da diğer çalışma gündemlerimizi oluşturuyor.
İlişki ağımızın sınırlılıklarından da kaynaklı olarak, 1 Mayıs gündeminin işletmelerde yeterince tartıştırılmasını sağlayabilmiş değiliz. Bu boşluğu farklı yöntemlerle doldurmaya çalışıyoruz.
Emekçi semt çalışmamız: Emekçi semtlere yönelik olarak sürdürdüğümüz çalışmanın temel gündemini artan işşizlik, yoksulluk ve Filistin sorunu oluşturuyor. Emekçi semtlerde 1 Mayıs komiteleri kurmak, bunlara dayanan esnek platformlar örgütlümek ve alanda kendilerini ifade etmelerini sağlamak, çalışmamızın temel hedeflerini oluşturuyor.
Anadolu Yakası’ndan komünistler/İstanbul
Rumeli yakasında 1 Mayıs’a dönük
pratik faaliyetler sürüyor...
Gün mücadele günüdür!
1 Mayıs’a yaklaştığımız bugünlerde faaliyetimiz hızla sürüyor. 1 Mayıs’a dönük bildiri, afiş vb. merkezi materyallerimizin dağıtımını yaygın bir şekilde yapmaya devam ediyoruz. Yaptığımız çalışmalar sırasında olumlu ya da olumsuz bir takım tepkiler de alıyoruz.
İşçi ve emekçiler gerçekten çok zorlu bir süreç yaşıyor. Bu süreç işçi sınıfı için bir saflaştırmayı da beraberinde getirmekte. Bu saflaşma bugün örgütlü bir güç olarak alanlara istenilen düzeyde yansımıyor. Fakat gerçekleştirilen yerel eylemliliklerde gerek sınıfın dile getirdiği talepler gerekse de Filistin’de yaşananlar sınıfın öfkesini, tepkisini ve mücadele isteğini açığa çıkarmaktadır. Tüm bunlardan yola çıkarak 1 Mayıs öncesi yürüttüğümüz pratik faaliyetimizden bazı gözlemlerimizi aktarmak istiyoruz.
Fabrika dağıtımından gözlemler:
İlk gittiğimiz Birleşik Metal-İş Sendikası’nda örgütlü bir fabrikaydı. Dağıtımı fabrika çıkış kapısı önünde gerçekleştirdik. Özel sayıyı dağıttığımız anda işçiler daha bildiriyi almadan Kızıl Bayrak bildirisi demeye başladı. Bu tarz bir dağıtım dışarıdan müdahale olsa da bu bize olan ilgilerini gösteriyordu. Burada bildirilerimizin ilgiyle karşılandığını ve servislerde hemen okunmaya başlandığını gözlemledik.
Ardından hemen başka bir fabrika dağıtımına gittik. Burası yoğun mesailerin olduğu, düşük ücret verildiği, sömürünün yoğun yaşandığı tekstil sektöründen bir fabrikaydı. Dağıtıma yine fabrika önünden başladık. İşçilerin geneli 1 Mayıs bildirimizi ilgiyle karşıladılar. Hatta bazı işçiler kendi semtlerinde dağıtmak için bizden daha fazla bildiri vermemizi istediler.
Üçüncü olarak binlerce işçinin çalıştığı gıda sektöründe üretim yapan bir işletmeye gittik. Bir grup işçi arasından biri olumsuz tepki göstererek “Kim izin verdi sizin bunları dağıtmanıza!” dedi. Biz buna, “Bunu dağıtmak için kimseden izin almayız. Ayrıca elindeki bildiri emekçilerin çıkarına görüşler içeriyor. Bugün Filistin halkına yapılan barbarca saldırıya karşı nasıl biraraya geleceğimizi yazıyor.” şeklinde yanıt verdik. Sözlerimiz diğer işçiler tarafından ilgiyle dinlendi. Tepki gösteren işçi “bunu bilmiyordum” diyerek pişman vaziyette bildirimizi aldı. Ardından diğer bir işçi bildiri dağıtımımızda yardımcı oldu. Burada yüzlerce işçiye bildirilerimizi ulaştırdık. Toplamında oldukça yoğun bir ilgiyle karşılaştık.
Afiş çalışmasından gözlemler:
E-5 üzerinde yaptığımız afiş çalışmamızda da bazı tepkilerle karşılaştık. Havanın rüzgarlı ve hafif yağmurlu olması bizim için bir dezavantajdı. Buna aldırmadık. Tersine, çalışmaya çıkarak duvarları afişlerimizle süslemek için sabırsızlanıyorduk. İşçi ve emekçileri 1 Mayıs’a çağırmak için siyasal bir çalışmanın pratik ayağını gerçekleştiriyor olmak bizim için ayrı bir heyecan kaynağıydı. Dost düşman bu daveti görecekti. Faaliyet için moralin önemi büyüktür. Bu moralle zaten faaliyetin en önemli ve büyük kısmını gerçekleştirmiş bulunuyorduk.
“Emperyalist savaş ve saldırganlığa karşı 1 Mayıs’ta alanlara!”, “Faşist baskı ve teröre karşı 1 Mayıs’ta alanlara!”, “İMF yıkım saldırısına karşı 1 Mayıs’ta alanlara!” şiarlı afişlerimizi Taksim’den Kuleli’ye dek tüm E-5 üzerindeki noktalara ve alt geçitlere yaptık. Afişlerimizi asarken çevredeki birçok kişi zaman zaman sıcak bir ses tonuyla kolay gelsin dedi, zaman zaman da arabayla geçenler kornalarına basarak ve bizlere gülümseyerek devrimci faaliyetimizi selamladılar. Bazıları da ilgiyle yaptığımız afişlerimizin önünde ne yazdığını okumaya çalışıyordu. Bu olumlu tablodan mutluluk duyduk.
Çalışmanın ardından afişe çıkan yoldaşlarla faaliyeti değerlendirdiğimizde hepimiz uzun zamandır afiş çalışması yaptığımız halde ilk defa çevreden bu kadar ilgi gördüğümüzü tespit ettik. Bu da bizim için oldukça olumlu bir deneyimdi. 1 Mayıs’a yönelik faaliyetlerimiz ileriki günlerde de sürecek. Kızıl 1 Mayıs’lar yaratmak için tüm gücümüzle faaliyete, mücadeleye!
Rumeli yakasından komünistler
