Sonuç ve Kararlar

28 Mayıs 2000 tarihinde toplanan İstanbul Emek Platformu Genişletilmiş Temsilciler Kurulu, 200 sendika yöneticisi, temsilci ve öncü işçinin katılımıyla gerçekleştirilmiştir. Gündem hakkında yürütülen tartışmalar sonucunda şu belirlemeler yapılmıştır.

1. TBMM gündeminde bulunan “Yeni Sosyal Güvenlik Yasası’na Uyum Yasaları” ve yeni çalışma yasaları, uluslararası ve yerli tekelci sermayenin işçi sınıfına karşı yürüttüğü genel ve topyekûn saldırının bir parçasıdır. Bu yasal düzenlemelerin büyük çoğunluğu, biz işçilerin kazanılmış haklarını ve birikimlerini yoketmeyi hedeflemektedir. “Demokratikleşme” adını taşıyan yasal düzenlemeler ise, sendikal hak ve özgürlüklerimizi kullanmada karşımıza dikilen pratik engellerin ortadan kaldırılması açısından hiçbir anlam ifade etmemektedir. Sermayenin talimatıyla “ulusal güvenlik” gibi anlamsız bir gerekçeyle grevleri erteleyen, zorunlu tasarruf fonlarına el koymaya çalışan siyasi iktidar, işçiler karşısında safını açıkça belirlemiştir.

2. Hükümetin toplu sözleşmelere İMF ve yerli sermayenin direktifleri doğrultusundaki müdahaleleri, işçi düşmanı düzenlemeleri, sürmekte olan grevler ve direnişler karşısında sendikal hareketin gösterdiği direniş ve dayanışma refleksi zayıftır.

3. Sendikal hareket, aynı zamanda, ülkemizdeki anti-demokratik gelişmeler karşısında da yeterli duyarlılık içinde değildir. Başta “Hücre Tipi Cezaevi” uygulaması olmak üzere, idam cezası, işkence ve baskıcı yasalarda son ifadelerini bulan bu baskı sisteminin, sendikal hareketin geleceği üzerinde büyük bir tehdit oluşturduğu bilinmelidir.

4. İşçi sınıfı hareketinin sermayenin genel ve topyekûn saldırısına karşı güçlü bir direniş sergileyebilmesi için, işçilerin tabandan gelen dinamizmini seferber eden, işçi sınıfının çıkarlarını temel alan bir toplumsal mücadele perspektifiyle güçlerimizi biraraya getirmeli ve örgütleyerek harekete geçirmeliyiz.

Bu belirlemelere bağlı olarak 2. Genişletilmiş Temsilciler Kurulumuz, uygulamada yönlendirici olmak üzere aşağıdaki kararları almıştır:

1- İstanbul Emek Platformu, en kısa süre içinde bölgesel örgütlenmelere yönelmeli; Avrupa ve Anadolu yakasında İstanbul Emek Platformu Yürütme Kurulu’na bağlı alt örgütler oluşturulmalıdır.

2- İşyerlerinde, sanayii bölgelerinde ve işçi mahallelerinde sendikasız-sigortasız işçilerin çalıştırıldığı işyerlerine yönelik bir örgütlenme ve mücadele kampanyası planlanmalıdır.

3- İstanbul’da sürmekte olan grev ve direnişleri güçlendirmek amacıyla dayanışma kampanyaları örgütlenmelidir. Bu dayanışma çalışmaları, örgütlenme, eğitim, propaganda ve mali destek konularının tümünü kapsamalıdır.

4- TİS sürecindeki işyerlerindeki gelişmeler yakından izlenmeli ve bugüne kadar yaratılmış olan “ortak mücadele” perspektifi güçlendirilerek, tüm işkollarına yaygınlaştırılmaya çalışılmalıdır.

5- Meclis gündemine alınmış olan yeni sosyal güvenlik ve çalışma yasaları konularında geniş işçi kitlesini aydınlatmaya yönelik çalışmalar yapılmalı; güçlü bir tepki temeli yaratılmaya çalışılmalıdır.

6- Hazırlanmakta olan “Hücre tipi cezaevleri” gibi anti-demokratik düzenlemeler ve bu düzenlemelerin genel sonuçları işçilere tanıtılmalı, İEP, Hücre Tipi Cezaevi’ne karşı ortak mücadele platformlarında aktif olarak yer almalıdır. İEP içerisinde bu konuya ilişkin bir özel çalışma birimi oluşturulmalıdır. Bu bağlamda 31 Mayıs’ta Sultanahmet Adliye’si önünde yapılacak olan protesto eylemine katılma kararı alınmıştır.

7- İEP’te yer alan örgütsel birimler vasıtasıyla ilişki içinde olduğu tüm işçi ve kamu çalışanı emeklilerinin Emekli Sen’de örgütlenmesini programlı bir çalışma konusu haline getirmelidir.

8- 15-16 Haziran’ın 30. yıldönümü etkin bir biçimde organize edilmeli, 15-16 Haziran’ın tarihsel ve günümüzdeki anlamına ilişkin bir bildiri İEP tarafından yayınlanarak işyerlerinde okunmalı, 15-16 Haziran’ın hafta sonunda bir miting düzenlenmelidir.

9- İstanbul Emek Platformu, işçi sınıfının politik sorunlarının tartışılması ve çözüm yollarının bulunması için gerekli tartışma platformları hazırlamalıdır.