İşçi sınıfının birlik, mücadele ve dayanışma günü 1 Mayıs Ankara’da da alanlarda kutlandı.

Geçen yıla göre üniversiteli gençlik kortejlerinin sayısında belli bir artış gözlendi. Ancak kortejlerin genelinde hem katılım, hem de coşku planında belli bir düşüş sözkonusuydu. Özellikle üniversiteli gençlikte, değişik kortejlerde ve ayrı durmaları nedeniyle, bir cansızlık ve dağınıklık gözleniyordu. Herşeye karşın 1 Mayıs alanında gençliğin katılımı önemli bir yer tutuyordu.

Legal partilerin ve diğer siyasetlerin dışında kalan üniversite kortejlerinin arka arkaya yürüyerek ortak sloganlar atmaları son derece olumluydu ve günün en anlamlı görüntüsünü oluşturuyordu. Çeşitli okullardan öğrenci kortejlerinin bu birlikteliği 1 Mart eylemiyle başlamış, ardından platformların Yüksel Caddesi’nde 26 Nisan’da gerçekleştirdikleri eylemle devam etmişti. Bu birlikteliğin 1 Mayıs’ta perçinlenerek ileriye taşınması kuşkusuz öğrenci hareketinin geleceğine dair umut verici bir gelişmedir. 1 Mayıs’a katılan üniversite kortejleri sırasıyla şunlardı: ODTÜ Öğrencileri, Hacettepe Üniversitesi, Cebeci Savaşa Hayır Platformu, H.Ü. Merkez Kampüs Emperyalist Savaş ve YÖK Yasa Tasarısı Karşıtı Öğrenciler, Beytepe Emperyalist Savaş ve YÖK Yasa Tasarısı Karşıtı Platform, DTCF Öğrencileri (DTCFEmperyalist Savaş Karşıtı Platform).

Üniversiteliler içinde görsel açıdan en dikkat çeken kortej olan ODTÜ Öğrencileri, yaklaşık 200 kişilik bir katılımla alandaki en kalabalık öğrenci korteji oldu. “Savaşsız, sömürüsüz, sınıfsız dünya!” ve “ABD Ortadoğu’dan, sermaye üniversiteden defol!” pankartlarıyla yürüyen ODTÜ Öğrencileri kortejinde, sosyalizm istemini yansıtan çeşitli dövizler, Marx, Engels, Lenin portreleri ve kızıl bayraklar dikkat çekiyordu. Geçen seneye göre katılımda bir artış söz konusuydu. Farklı kesimlerden biraraya gelen öğrencilerin oluşturduğu bu kortej, 1 Mart eylemine oranla daha politik ve disiplinli bir tutum ortaya koydu. Ayrıca atılan sloganlar 1 Mart’taki liberal havanın etkisini yitirdiğini göstermekteydi. Devrim ve sosyalizme dair sloganlar gür bir biçimde haykırıldı. Bu durum dövizler de yansıdı.

Onun ardından yaklaşık 50 kişilik bir kitleyle Hacettepe Üniversitesi korteji gelmekteydi. Bu kortejde “Kapitalizm öldürür, kapitalizme ölüm!” dövizleri taşınıyordu.

Cebeci Kampusu Savaşa Hayır Platformu ise yaklaşık 70 kişiydi. Cebeci iki yılın ardından yeniden kendi pankartıyla 1 Mayıs alanında yerini almıştı.

“Gençlik gelecek, gelecek sosyalizm!” pankartı açan Hacettepe Merkez Kampüsü Emperyalist Savaş ve YÖK Yasa Tasarısı Karşıtı Öğrencileri 20 kişinin üzerindeydiler ve ilk defa 1 Mayıs’ta böylesi bir katılım gerçekleştirmişlerdi. Onun ardında yer alan Beytepe Emperyalist Savaş ve YÖK Yasa Tasarısı Karşıtı Platform ise yaklaşık 30 kişiydi. Bu kortejde de “Gençlik gelecek, gelecek sosyalizm!”, “Emperyalizm Ortadoğu’dan, sermaye üniversitelerden defol!” vb. dövizleri dikkat çekiyordu. Uzun bir aradan sonra 1 Mayıs alanında yerlerini alan Beytepeli öğrenciler 1 Mart’taki katılımlarının epey altında kaldılar.

DTCF Öğrencileri ise bu yıl iki pankart açtılar. “Emperyalist savaşa hayır!” pankartının yanı sıra dönem başında kurulan platformun pankartı da taşınmaktaydı. 80’in üzerinde öğrencinin yer aldığı kortej, özellikle alana girişte en coşkulu kortejdi. Katılım geçen seneye göre düşmüş olmakla birlikte, oldukça disiplinli bir görünüme sahiptiler.

Tren garının önünden “Üniversiteler kışla olmayacak!” sloganıyla yürüyüşe geçen öğrenci kortejleri özellikle savaş, işgal ve YÖK ile ilgili çeşitli sloganlar attılar. “İşgalci ABD Ortadoğu’dan defol!”, “Emperyalistler, işbirlikçiler, 6. Filo’yu unutmayın!”, “Yaşasın işçilerin birliği, halkların kardeşliği!” gibi sloganların yanı sıra bazı kortejlerde “Saraylara savaş, kulübelere barış!” ve “Kurtuluş devrimde, barış sosyalizmde!” sloganları atıldı. “YÖK, polis, medya, bu abluka dağıtılacak!”, “YÖK kalkacak, polis gidecek, üniversiteler bizimle özgürleşecek!”, “Ne YÖK, ne YEK, üniversiteler bizimle özgürleşecek!”, “Sermaye defol üniversiteler bizimdir!” vb. sloganlar dışında, “Kurtuluş yok tek başına, ya hep beraber ya hiçbirimiz!&148;, “Yaşasın 1 Mayıs, bıji yek gulan!”, “1 Mayıs kızıldır kızıl kalacak!”, “Gençlik gelecek, gelecek sosyalizm!”, “Yaşasın devrim ve sosyalizm!” sloganları da sıklıkla atıldı.

Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesinin önünden geçilirken okulun camından “Geleceğin özgür dünyasının ruhuyla 1 Mayıs’ı selamlıyoruz!” yazılı pankartın asılması ile alana girişte oldukça coşkulu bir hava yaratıldı. Burada bir süre duran öğrenci kortejleri pankartı sloganlarıyla selamladılar. “Dil-Tarih faşizme mezar olacak!” sloganı atıldı. Alana girildiğinde de aynı pankart platformun imzası ile köprüye asıldı. Alana girişin ardından bir dağılma yaşandı. Havanın da etkisiyle dağılan kortejler çekilen halaylarla toparlandıktan sonra pankartlarını kapatarak dağıldılar. Geçmişte alanda daha canlı ve disiplinli bir havaya sahip olan öğrencilerin bu yılki olumsuzluklarından biri de buydu.

Bu yıl liselilerin katılımı coşku ve kitlesellik açısından çok daha olumlu idi. Bu yılki 1 Mayıs’ı diğerlerinden ayıran önemli şeylerden biri de liselilerin bu yoğun ve coşkulu katılımlarıydı. Alanda pankart açan fazla sayıda liseli gençlik grubu olmamasına rağmen bu böyleydi. Liseli Genç Umut korteji 200’ün üzerinde bir katılım sağladı. Ankara Liseli Gençlik Platformu ise 50 kişilik katılımı ile BDSP’nin hemen arkasında yer aldı. Coşkulu ve disiplinli duruşları ile alandaki dikkat çekici kortejlerden biri olan ALGP korteji yürüyüş sonuna kadar ve alanda bu duruşunu sürdürdü.

Üniversiteli gençliğin birlikte katılımının bu eylemde de gerçekleşmesi, kitlesellik ve coşku planında belli bakımlardan zayıflamalara rağmen, geleceğe olumlu bir kazanım olarak yansıyacaktır. Önemli olan bu birlikteliği sürdürebilmek, güçlendirebilmek ve buradan kazanılan itilimle geleceğin birleşik-politik gençlik hareketinin yaratılmasını sağlayabilmektir. Liseli gençliğin bu yılki katılımı ve örgütlülüğü düşünüldüğünde bunu yaratabilmenin olanakları giderek olgunlaşmaktadır. Bu yılki 1 Mayıs bir kez daha göstermiştir ki, genç komünistlerin omuzlarındaki sorumluluk ağırlaşmaktadır. Genç komünistler bu sorumluluğun gereklerini yerine getirecek irade ve kararlılığa sahiptirler.

Bu 1 Mayıs’ta da gençliğin coşkusu ve dinamizmiyle alanlardaydık. Ön süreçte faaliyet yürüttüğümüz okul ve dersanelere götürdüğümüz materyallerin dışında Kızılay’ın merkezi yerlerini yaygın kuşlamalarımızla defalarca donattık. 1 Mayıs gününe kadar ALGP imzalı 1 Mayıs’a çağrı afiş ve bildirilerimizi kullanarak, bire bir görüşmelerle, toplantılar ve sınıf konuşmalarıyla faaliyetimizi sürdürdük.

Lise ve dersane öğrencisi gençliği kendi platformlarına, 1 Mayıs’ta taleplerini haykırmaları için çağırdık. 1 Mayıs’ı işçi sınıfının birlik, mücadele ve dayanışma günü olduğu bilinciyle “Savaşa değil, eğitime bütçe!” pankartıyla karşıladık. Bazı faşist öğretmenlerin kasıtlı olarak 1 Mayıs gününe sınav koymaları katılımımızı önemli ölçüde etkiledi. Sınavlara girmeyip 1 Mayıs’ta alanlarda olmayı tercih eden arkadaşlarımızın aramızda olması ise coşkumuzu arttırdı.

Yürüyüş kolunda Bağımsız Devrimci Sınıf Platformu’yla birlikte, 50 kişilik ALGP kitlemizle yürüdük. Eylem boyunca savaş gündemli, liseli gençliğe yöneltilen saldırılar ve kurtuluşun devrim ve sosyalizmde olduğunu şiarlaştıran sloganlar attık. Ön çalışmamızdaki kararlılık, coşku ve azmimizi alana da taşıdık.