|
Herbert Wulf Üniforma giymiyorlar, fakat takım elbise, beyaz önlük veya mavi tulum giyiyorlar. Sattıkları ürün ise orduların vurma gücünü yükseltmeye yönelik. İşleri savaşla. Özel askeri şirketler gittikçe daha fazla askerin işini üstleniyorlar. Dünya kamuoyu Amerika ve İngiliz ordularının Irak çıkartmasını kaygıyla izlerken, basının dikkati dışında bu özel şirketler sessizce ve verimli bir şekilde çalışıyorlar. Takviyenin sorunsuz gerçekleşmesi için lojistik hizmet sunuyorlar. Son teknolojik silahların bakımı ve tamiratını ve aynı zamanda moralleri yüksek tutmak için psikolojik görevleri üstleniyorlar. Bu şirketlerin ürünleri özel şahısları ve şirketleri korumadan tutun da yabancı orduların askeri olarak desteklenmesine, askeri üslerin lojistiğinden yönetimine, BM örgütleri için nakliyattan aktif savaşa, kompleks teknolojiden satılmış elitlerin haklarını korumaya kadar varan kirli işlere uzanıyor. Birleşmiş Milletler’in artan harekatları, Latin Amerika’da uyuşturucu ticaretine karşı mücadele, etnik çatışmalarda uluslararası müdahaleler, büyük doğa facialarında askeri yardım, savaş kurbanlarına insani yardım ve son olarak uluslararası teröre karşı mücadele; tüm bunlar özel askeri şirketlere büyümekte olan bir pazar bahşediyor. Soğuk savaş sonrası ABD’de kurulan MPRI böyle bir şirket. Bugün Kuveyt’te Camp Doha’da Amerikan askerlerini Irak savaşı çerçevesinde bire bir dövüş teknikleri üzerine eğitiyor. Özel askeri veya güvenlik şirketleri uzun bir süredir etkili ve piyasa şartları içerisinde iyi bir çözüm olarak görülüyorlar. Buna örnek olarak, ‘90’lı yıllarda Papua Yeni Gine’de olduğu gibi, bir hükümetin asiler tarafından ciddi bir tehditle karşı karşıya bulunması verilebilir. 1992’de Somali’de olduğu gibi, yardım malzemelerini savaş ağalarına karşı korumak için de kullanılıyorlar. DynCorp Amerikan askeri yardımıyla Afganistan Başbakanı Karzai’yi korumakla görevlendirilmiştir. Bu gelişmenin hangi safhada olduğunu İngiltere’de Savunma Bakanlığı’nın Royal Air Force (Kraliyet Hava Gücü) uçaklarının havada yakıt naklini gerçekleştirmek için açtığı ihale gösteriyor. Labour hükümetinin istediği olursa, diğer zamanlar gururlu olan hava gücü, Irak’ta uçuşa kapalı hava sahasını kontrol ederken havada yakıt naklini kendisi yapmayacak, bu hizmeti özel bir şirketten satın alacak. Özelleştirme ve outsourcing (bazı işlerin kalite ve fiyat açısından daha uygun olduğu için bu işlerin uzmanlaşmış yabancı şirketlere aktarılması -çn) kışla kapısında da engellenmiyor. Pazar ve askeriye artık zıt değiller. Bundan dolayıdır ki ordular bugün soğuk savaş sonrası gerçekleşen yapısal yeniliklerden daha çok özelleştirme yoluyla değişiyorlar. (...) Amerika hükümeti Hırvat askerlerini eğitme görevini kongreyi haberdar etmeksizin MPRI’ye vermişti. Bu da ordunun Krajina’da etnik temizlik yaptığı bir dönemde gerçekleşmişti. Tony Blair hükümeti de kendi askerlerini göndermek yerine savaşmak için Sandline International adlı bir şirketi Sierra Leone’ye göndermeyi tercih etmişti. Bu kamuoyunun bilgisi dışında gerçekleşmişti; Batı-Afrika’da ölü veya yaralı askerlerin sorumluluğunu üstlenme tehlikesi ortadan böyle kaldırılmıştı. Soğuk savaş sonrası silahsızlanma yalnızca kullanılmayan silahları arttırmadı, aynı zamanda, artık özel askeri şirketlerde kendilerine iş sahası bulan eğitilmiş askeri uzmanların piyasasını da yarattı. Uluslararası alanda faaliyet gösteren büyük ve özel askeri şirketlerin elemanlarının çoğunluğu eski askerlerden oluşuyor. MPRI şirketinin elemanlarının listesi ABD ordusunun emekli askerlerinin kim-kimdir listesini andırıyor. Şirketin müdürü ABD ordusunu Körfez Savaşı’ndaki çöl fırtınası operasyonunu da yöneten Carl Vuono’dur. Şirketin işlerinin iyi gitmesi şaşırtıcı değil. Maaş listesinde emekli bir yığın general ve amiral, CIA’nin yüksek kademelerinde yer almış birçok eski eleman ve eski ABD büyükelçileri bulunuyor. MPRI 700 eleman çalıştırıyor, ek olarak 11 bin kişi her an kısa görevler için mobilize edilebilir durumda. Şirket her türlü askeri misyonu üstlenebileceğini açıklıyor. Fakat MPRI diğer şirketlerin aksine, aktif olarak çatışmaya girmiyor. MPRI kendi açıklamalarına göre şu an “dünyanın her bölgesinde” uluslararası görevler yürütüyor. Balkanlar’da ordular eğitiliyor. Kolombiya’da ABD hükümetinin verdiği görev gereği uyuşturucuyla mücadele çerçevesinde polis ve askerlere eğitim veriliyor. MPRI’nin ABD’de halihazırda bir “savaş simülasyon merkezi” ve “eğitim kampı” bulunuyor. “Rent a soldier” (bir asker kirala -çn) artık bir ütopya değil. Bu şirketlerin birçok faaliyeti legal. Fakat bazıları legalitenin sınırlarının ötesinde hareket ediyor. Fakat bunlar bile modern paralı asker olduklarını kabul etmiyor, ticari kayıtlarını yapıyor ve vergi ödüyorlar. (...) (Süddeutsche Zeitung/06 Şubat 2003) |
