KESK’te üye ve yetki kaybı...Fiili-meşru mücadeleden uzaklaşıldıkça hareket geriliyor!Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı tarafından toplu görüşmelerde kamu emekçilerini temsil edecek sendikalar ve sendikalı memur verileri açıklandı. Buna göre Türk Kamu-Sen 350 bin 727 üye ile en fazla üyeye sahip sendika iken, Memur-Sen 249 bin 725 üye ile ikinci, KESK ise 231 bin 987 üye ile üçüncü sırada yer aldı. Türkiye genelinde sendikaya üyelik 76 bin artarken KESK’in üye sayısında 2 bin 349 azalma görüldü. Görüşmelere katılım düzeyinde ise Kamu-Sen 8, Memur-Sen 2, ve KESK ise 1 sendika ile yer alacak. KESK’in yetkiyi aldığı tek sendika memur sendikaları arasında en az üyeye sahip olan Kültür-Sen’dir. Verilerin dili Rakamlar bütünü açıklamasalar da yönelimi-yönelimleri göstermeleri bakımından önemlidirler. Bu anlamıyla yukarıdaki verilerden çıkarılacak ilk sonuç ırkçı-gerici-dinci sendikaların üye kazandıkları, görece sol ve sola yakın duran sendikal yapının ise güç yitimine uğradığıdır. Yapılması gereken bu güç yitiminin nedenlerini iyi ortaya koyabilmekten ve bunlarla mücadele etmekten geçiyor. Bunu yaparken hiç kuşkusuz kamu emekçileri hareketindeki gerilemeyi bu alanla sınırlamamak gerekiyor. Bir başka deyişle varolan her şey birbirini şu veya bu biçimde etkilemektedir. Genel olarak sol harekette (ve kamu hareketi söz konusu olduğunda özellikle yurtsever harekette) yaşanan gelişmelerin kamu alanını da etkilediği bilinmektedir. Yine çokça ifade edildiği gibi sınıf hareketinin içinde bulunduğu durum da şu veya bu oranda kamu hareketi üzerinde etkide bulunmaktadır. Özetle toplumsal düzlemde yaşanan tüm gelişmeler ileri atılışlar-geriye düşüşler kamu emekçileri hareketini de etkisi altına almakta ve belirlemektedir. Bu anlamıyla son dönemde toplumda estirilen şovenist dalganın, laik-şeriat kamplaşmasının solu ve sol olarak tanımlanan yapıları marjinalleştirme çabasıyla birlikte gittiğini görmek gerekiyor. Bu süreç kuşkusuz kamu emekçileri alanında da yaşanmaktadır. Ayrıca kamu alanında merkezi yönetime göre sendikaların zaman zaman üye kazandıkları ve kaybettikleri de geçmiş deneyimlerden bilinmektedir. Memur-Sen’in son yıllarda üyelerini ikiye katlamış olması kuşkusuz bundan kaynaklanmaktadır: bu AKP hükümetinin kadrolaşma politikasının bir sonucudur. Son olarak sınıf hareketinin esamesinin okunmadığı bir dönemden geçildiği ve buradan da kamu emekçileri hareketine herhangi bir desteğin -hareketlilik anlamında bir desteğin- sözkonusu olmadığı bilinmektedir. Buraya kadar söylenenler nesnelliğin ifade edilişidir sadece. Oysa dünya salt nesnelliğe mahkum olsaydı herhangi bir değişimin ve gelişimin yaşanması mümkün olmazdı. Bu nedenle kamu emekçileri hareketine bakarken aslolarak özneye bakmak gerekiyor. Özne kimdir, nereye yöneliyor ve bunun için ne yapıyor? KESK yönetiminden kaynaklı sorunlar Nesnel koşulların ağırlığına paralel olarak KESK yönetiminin sıkıştığı, saldırı dalgasını karşılamakta, mücadele etmekte zorlandığı görülmelidir. Bu zorlanış elbette ki kurulduğundan beri KESK yönetiminde yer alan anlayışların ÖDP-DTP-EMEP çizgisinin ideolojik-politik şekillenişinden kaynaklanmaktadır. Ve bir o kadar da ilerici, devrimci kamu emekçilerinin inisiyatifsizliğinden, müdahale güçlerinin sınırlılığından güç almaktadır. Devrimci kamu emekçileri varoldukları alanlarda bağımsız bir kamu emekçileri çalışması örgütleyememektedir. ‘90 çıkışıyla birlikte kurulan KESK’in ve o dönem Bahar eylemlerinden güç alan kamu emekçileri hareketinin bugün başına çöreklenmiş ve KESK’i politik nema olarak gören reformist anlayışların sağa kayması hareketi geriye çekmiştir. Bilinmektedir ki politik iddiasını kaybeden hiçbir hareket, sendikal oluşum varlığını koruyamaz. Ya yok olur ya da varolan güç ilişkilerine paralel olarak iktidarın şu veya bu kliğine yaslanır. Kamu-Sen’in milliyetçilere, Memur-Sen’in dincilere dayanmasına paralel bir süreç izler. KESK ise geleceğini kamu emekçileri hareketini yeniden yükseltmeye bağlamaktansa, seçimlere-hükümet değişimlerine bağlama yöneliminin giderek güç kazandığı apaçık görülmektedir Ancak açıktır ki bu yönelimin ne kamu emekçileri hareketine ne de sınıf mücadelesine herhangi bir katkısı olamaz. Mücadeleden uzaklaşan KESK KESK yönetimi ortaya koyduğu icazetçi tutumlarla (sahte sendika yasasına karşı takındığı tutum, grevli toplu sözleşme hakkını savunamaması), ilkeleri-talepleri için tutarlı, militan bir mücadele örgütlemekten uzak duruşuyla (ana dilde eğitim), düzenin açtığı dar alanda oyun oynamayı tercih edişiyle (anlamsız toplu görüşmelere katılmak), ortaya koyduğu politik hatla kamu emekçileri nezdinde diğer sendikalardan farklı olmaktan çıkmıştır. Mücadele etmeyen herhangi bir sendikaya dönüşmüştür. Bunun doğal sonucu da KESK’in kamu emekçilerinin gözünde özne-mücadele merkezi olma hüviyetini kaybetmesidir. Kamu emekçilerinin KESK’e ve onun örgütlediği eylemlere yabancılaşması ve uzaklaşmasıdır. Bugün KESK’in kamu emekçileri içinde etkin olan hiçbir sendikada yetki alamamış olması, emekçileri örgütleyememesinin gerisinde yılların biriktirdiği bu olumsuzlukların yarattığı tahribat yer almaktadır.
KESK üyeleri bordrolarını yaktı...“Sadaka değil toplu sözleşme!”
|
