Arjantin’de işçi ve emekçiler son bir ay içinde ikinci kez hayatı durdurdu ve ülkede 24 saatlik genel grev yaşandı. Hükümetin hazırladığı işçi emekçilerin kazanılmış sosyal haklarına saldırı niteliğindeki “istikrar paketi” çerçevesinde, devlet işletmelerinde çalışanların ücretleri düşürülmüş, sosyal bütçede kısıtlamalara gidilmişti. Bu genel grevi hazırlayan etken oldu. Saldırı paketine karşı haftalardır yaygın protesto eylemleri sürüyordu.

Genel grev, ayrı ayrı duran sendikalar, ilerici öğretmenlerden muhafazakar işçi temsilciliklerine kadar, tüm sendikaların çağrısıyla gerçekleştirildi. Ve Arjantin’de hayat durdu. Grev öğrenciler tarafından da desteklendi. Başkent Boines Aires’de onbinlerce işçinin genel grevi, geçmişteki muhafazakar parti döneminde İMF’nin dayatmalarının protesto edildiği günlerdeki gibi militan ve kitleseldi.

De la Rua hükümetinin İMF direktifleri doğrultusunda hazırladığı istikrar paketi kamu sektöründe ücretlerin %12-15 oranında düşürülmesini öngörüyor. Emekli maaşları, devlet yardımları ve kamuya açık yerlerinin sayısının azaltıması da düşünülüyor. Ayrıca sağlık sektörü özelleştirilecek.
İşçiler, 6 ay önce iktidara gelen sosyal demokrat koalisyon hükümetine ilk gününden beri yaygın eylemleriyle zor anlar yaşatıyor. Sendikalar hükümeti sert dille eleştiriyor. Sendika yöneticisi Hugo Mujano, genel grev günü gerçekleşen mitingde, hükümeti mali diktatörlük olarak tanımlayarak, “mali diktatörlük askeri diktatörlüğün bir devamıdır” diyor ve ekliyordu: “Askeri diktatörlük insanları öldürdü. Finans diktatörlüğü hergün 55 çocuğu ölüme terkediyor.”

Greve özel sektörde çalışan işçiler de katılıyorlar. İşçiler, bugün hükümetin kamu sektöründeki ücretleri sessiz sedasız düşürmesi durumunda, önümüzdeki süreçte özel sektörü de kapsayacağını biliyorlar. Genel grev üzerine, hükümet başkanı De la Rua, özel sektördeki işçilere bu istikrar paketinin aslında onları içermediği açıklamasını yaptı. Amaç greve katılımı engellemek, böylece de işçileri ayrıştırıp bölmekti. Ama bu oyun tutmadı, hükümet işçilerin birliğini parçalayamadı. Ardı arkası gelmeyen portesto eylemleri hükümeti oldukça zor durumda bıraktığı gibi, hükümeti oluşturan koalisyon ortakları arasında da çatlaklar başladı.

Önümüzdeki günlerde Başbakan De la Rua, Beyaz Saray’da Clinton’un misafiri olacak. Görüşmenin ana konusu aylardır yoğun protestolar nedeniyle bir türlü uygulamaya koyamadıkları istikrar paketi ile ilgili danışma olsa gerek.

Ama nafile. İşçi sınıfının genel grev eylemleriyle ülkeyi sarsmaya devam etmelerinin önüne geçemeyeceklerdir. İşçi ve emekçiler, yeni hükümetin de eskisinden farklı olmadığını, onun da eskinin devamı olan ekonomi politikaları sürdürdüğünü anlamakta gecikmediler. Arjantin işçi sınıfı nasıl ki büyüyen işsizlik ve yoksulluğa karşı Carlos Menem hükümetini devirmişse, yerine geçen sosyal demokrat De la Rua hükümeti de aynı akıbeti yaşamaktan kurtulamayacaktır. Çünkü karşılarındaki güç mücadelede defalarca sınanmış Arjantin işçi sınıfıdır.