Bursa’da Özay Tekstil’de gece vardiyasında çıkan yangın sonucu 5 kadın işçi hayatını kaybetti. İşçi kadınlar yangın çıktığı sırada dışarı çıkamadılar, çünkü patron üstlerine kapıları kilitleyerek çıkmıştı. 16 saat mesai yapıyorlardı, yani gece-gündüz çalıştırılıyorlardı. Sigortaları yoktu, iş güvenliği yoktu. Ve tüm bunlara rağmen öldürülen kadınlar “suçlu” ilan edildiler!

Ayşe Deniz Dalan 15, Şerife Düdüş 18, Gülden Çiçek 21, Necla Özveren 27, Sevgi Sesli 3 aylık hamile ve 32 yaşındaydı. 18 yaşın altında ve sigortasız çalışmak yasak olduğu halde, 200 kişilik fabrikada %70’i sigortasız çalıştırılıyordu.

Özay Tekstil personel müdürü “Telefon ettiklerinde camdan atlamalarını söyledim. Kaçamadılar, öldüler” diyebilecek denli pervasızdı. Kölelik düzeni kapitalizm gerçeğini bu sözlerden daha iyi ne anlatabilir ki! Öldürülen kadınların sigorta primleri ölümlerinden 4 gün sonra apar topar yaptırıldı. Ve Özay Tekstil patronu Lokman Özay “2 asgari ücret” karşılığı ceza ödedi. Şu an aynı arazide, daha gösterişli bir binada çarklarını döndürmeye devam ediyor.

Tarih 29 Aralık 2006...

Özay Tekstil aynı binada, aynı koşullar altında, sigortasız, iş güvencesiz ve 18’inden küçük işçi çalıştırmaya devam ediyor. Yanan kadın işçilerin davasını gören mahkeme, 5 kadın işçiyi “suçlu” buldu.

Kapitalizm kâr hırsıyla yarattığı düzenini sürdürmeye devam ediyor. Bugün atölyelerde ve fabrikalarda, sigortasız ve iş güvencesiz çalıştırılan milyonlarca kadın var. Yaşı 18’in altında küçük kızlar, tekstil atölyelerinde asgari ücretin yarısına çalıştırılarak azgınca sömürülüyorlar. Sadece tekstilde, kayıt dışı çalıştırılan işçi sayısı 3 milyon.

Tarih 8 Mart 1857...

Ağır çalışma koşullarını protesto eden tekstil işkolunda çalışan kadın işçiler, “Eşit işe eşit ücret!”, “8 saatlik işgücü!” talepleriyle 8 Mart 1857 günü direnişe geçtiler. 40 bin New York’lu kadın dokuma işçisi, katıldığı protestoda kapitalizmin kolluk güçlerinin vahşi saldırısı ile karşılaştı. Onlarca kadın işçi diri diri yakıldı.

Kapitalizmin yangınları tesadüf değil!

O gün kadın işçileri diri diri yakan egemenlerin bugün hala kanlı ölümlerin yaratıcısı olması tesadüf değildir. Kapitalizm kadınları sınıfsal, cinsel ve ulusal sömürüye mahkum etmektedir. Emekçi kadının bütün zincirlerinden kurtulması, ona bu kölelik koşullarını dayatan kapitalizmi ortadan kaldırmasıyla mümkündür. Bursa’daki işçi kadınların, tekstil atölyelerinde, sömürüye, tacize, baskıya maruz bırakılan işçi kadınların, kreş-sigorta hakkından yoksun saatlerce çalıştırılan işçi kadınların kurtuluşu ancak ve ancak bu sistemi tarihin çöplüğüne atmakla mümkündür.

ESP: “Özgürlük istiyoruz!”

İstanbul:

ESP, “Özgürlük istiyoruz!” kampanyası çerçevesinde 14 haftadır gerçekleştirdiği eylemlerin sonuncusunu 13 Ocak günü Galatasaray Postanesi önünde gerçekleştirdi. Eylemde “Özgürlük istiyoruz!/ESP” imzalı pankart açıldı. “Terör tecritini yeneceğiz!”, “ESP’li tutsaklar serbest bırakılsın!”, “Söz, eylem, örgütlenme özgürlüğü!”, “Ezilenlerin sosyalist alternatifi engellenemez!”, “Devlet terörüne karşı direnmek haktır” dövizleri taşındı.

Basın açıklamasının ardından Özgür Radyo çalışanı Sinan Gerçek’in babası bir konuşma yaptı. Daha sonra Beksav bünyesinde çalışma yürüten Tiyatro İmge “saldırılar karşısında yine ezilenler kazanacak” temasını işleyen bir oyun oynadı. Sık sık sloganların atıldığı eyleme 70 kişi katıldı. (Kızıl Bayrak/İstanbul )

Ankara:

ESP “Özgürlük istiyoruz!” kampanyası kapsamında düzenlediği eylemlerinin sonuncusunu 13 Ocak günü gerçekleştirdi. Yüksel Caddesi’nde yapılan basın açıklamasının ardından 10 dakikalık oturma eylemi yapıldı. Oturma eylemi sırasında okunan kısa metinler kitle tarafından ilgiyle dinlendi. Oturma eyleminin ardından Haluk Gerger kısa bir konuşma yaptı. (Kızıl Bayrak/Ankara)