Dünya Ekonomik Formu'na alternatif olarak 2001 yılından bu yana düzenlenen Dünya Sosyal Formu (DSF), Venezüella'nın başkenti Caracas'ta yapıldı. Uluslararası tekellerin yöneticileri (CEO'lar), emperyalist-kapitalist devletlerin başkan, başbakan veya bakanları, “ruhani” liderler, “sivil toplum” kuruluşları yöneticileri Davos'ta toplanırken, anti-kapitalistler, küreselleşme karşıtları, emperyalist saldırganlık ve savaşı reddedenler ise Venezüella'daydı. (Bu yıl Afrika, Amerika ve Asya olmak üzere üç kıtada düzenlenmesine karar verilen ve ilk ayağı Mali'nin başkenti Bamako'da 19-23 Ocak tarihleri arasında yapılan Dünya Sosyal Forumu'nun son ayağı da Mart sonunda Pakistan'ın Karaçi kentinde düzenlenecek.)

Beş gün boyunca 2.200 grup, kuruluş, sendika, örgüt tarafından düzenlenen seminer, panel, atölye ve diğer eylemlilikler canlı tartışmalara tanık oldu. Görüşler, mücadele deneyimleri aktarılırken, 2006 yılında pek çok eylemin gerçekleştirilmesi için de karar alındı.

ABD'den birçok grubun da yeraldığı etkinliklerde, Irak'taki emperyalist işgal mahkum edilerek lanetlendi. Yanısıra Irak işgalinin üçüncü yılına denk gelen 20 Mart'tan önceki iki gün dünyanın bütün başkentlerinde savaşa ve işgale karşı eylem günü olarak kabul edildi. Emperyalist-siyonist güçlerin İran'ı da tehdit ettiği bugünlerde alınan bu karar, eğer anlamına uygun kitlesel militan bir eyleme konu edilirse, bir süredir durgun olan emperyalist savaş karşıtı mücadelenin yeniden canlanmasına ivme katabilir.

DSF katılımcıları Dünya Ticaret Örgütü, Dünya Bankası ve Uluslararası Para Fonu (İMF) karşıtı eylemler yapmaya, dünya çapında devam eden neoliberal saldırılara karşı farklı mücadele biçimlerinin geliştirilmesine, küresel ısınma ve iklim değişikliklerine karşı gösteriler yapılmasına karar verdi.

Kampanya kararları arasında, askeri üslere hayır kampanyası, CİA'nın işkence uçaklarına ve Avrupa'daki sivil hakları hedef alan saldırılara karşı kampanyalar, 9-16 Kasım ‘06 tarihleri arasında Filistinlilerle dayanışma gösterileri de var.

Venezüellalı emekçiler foruma yoğun ilgi gösterirken Küba, Kolombiya, Arjantin, Bolivya gibi bölge ülkelerinden de kitlesel katılımlar oldu. Örneğin yapılan yürüyüşe binlerce Kübalı katıldı. Ülke bayrakları ve Castro posterleriyle yürüyen kortej “Birleşen ülkeler yenilmezler!”, “Yaşasın devrim!” sloganları attı.

Yapılan etkinliklerde “neo liberal politikalara, emperyalizme ve savaşa karşı” tepkiler öne çıkarken, atılan sloganlar ve taşınan pankartlarda “Kapitalizme ölüm!”, “Yaşasın sosyalizm!” gibi şiarların öne çıkması da dikkat çekici olmuştur. Foruma katılan öğrenci birliklerinin şiarları da benzer içeriktedir. Değişik eğilimlere mensup çevrelerin katıldığı gözönüne alındığında anti-kapitalist vurguların sosyalizm özlemiyle tamamlanmasıı önemli bir gelişmedir.

Forumun son gününde 15 bin delegeye konuşan Venezüella Başkanı Hugo Chavez, kapitalizmi “küresel musibet” olarak değerlendirdi. Forumun “devrimci turizm” olmasının ötesine geçmek için “politik emperyalizm” ile neoliberal ve serbest piyasa ekonomisi politikalarına karşı somut programlar oluşturulması için çağrıda bulunan Chavez, ”Forum, sosyalizme doğru devrimci sürecimizi güçlendirmeye katkıda bulundu. Devrimimizin başarısı, temsil ettiğiniz bütün toplumsal hareketlerin ilerlemesine bağlıdır” ifadesini kullandı.

Caracas'ta gerçekleşen Dünya Sosyal Formu'na 54 ülkeden 100 bini aşkın işçi, emekçi, genç, kadın katıldı. Forumda kapitalizmin kaçınılmaz sonuçları olan yoksulluk, işsizlik, saldırganlık ve savaşlarla ortaya çıkan dehşet tablosu ortaya serilerek mahkum edilmiş, buna karşı eylem ve kampanyalar yapma kararları alınmıştır. Latin Amerika'da giderek güç kazanan “sol dalga”nın da etkisiyle forumda ileri şiarların yükseltilmesi önemli bir gelişmedir. Yine de foruma, kapitalizmi doğrudan hedef alan net bir sınıfsal duruşun hakim kılınamadığı açıktır. Oysa Davos'un özel korunan yüksek tepelerinde buluşan dünyanın en tehlikeli kan emicileriyle baş edebilmek için “Sınıfa karşı sınıf!”, “Kapitalizme karşı sosyalizm!” şiarlarının temel alınması hayati bir önem taşımaktadır.