Gaziosmanpaşa İşçi Kurultayı 29 Ocak tarihinde Eğitim-Sen 4 No'lu Şube'nin toplantı salonunda yapıldı. Saat 12:30'da başlayan kurultaya 100 işçi ve emekçi katıldı.

Salona “Birleşik, militan, devrimci bir sınıf hareketi için ileri!”, “İşçilerin birliği sermayeyi yenecek!”, “Kahrolsun ücretli kölelik düzeni!”, “İşçi sınıfı savaşacak, sosyalizm kazanacak!/GOP-DER” pankartları asılmıştı. Çeşitli taleplerin yeraldığı dövizler toplantı salonunun içine ve dışına yerleştirilmişti.

Kurultay Divan'ın işçi sınıfı ve devrim mücadelesinde yaşamını yitirenler anısına yapılan saygı duruşu ile başladı. Sinevizyon gösterimi ile devam etti. Ardından GOP İşçi Kurultayı Hazırlık Komitesi adına açılış konuşması yapıldı. Açılış konuşmasında sermayenin saldırılarından, işçi sınıfının genç, deneyimsiz ve örgütsüz olduğundan bahsedildi. Örgütlü olan kesimlerin de sendikal ihanet barikatına takıldıklarına değinildi. Taban örgütlülüklerinin önemine vurgu yapıldı. GOP İşçi Kurultayı, sınıf hareketinin mevcut tablosunda, kendi cephesinden sınıfın örgütsüzlük sorununa çözüm üretmek amacıyla atılmış mütevazi bir adım olarak tanımlandı. Önemli olanın kurultay sonrası daha geniş işçi ve emekçi kesimlerle buluşabilmek, ortak sorunlara ortak çözümler üretmek noktasında birlikte atılacak adımlar olduğu dile getirildi. Kurultaya katılan işçi ve emekçilerin serbest kürsüde söz almasının, görüş ve önerilerini iletmesinin anlam ve önemine değinildi.

Ardından sektörel ve işyeri temelinde hazırlanan tebliğlerin sunumuna geçildi. Tekstil işçileri adına söz alan bir işçi, tekstil işçilerinin yaşadığı sorunları anlattı, bunun üzerinden talep ve önerilerini sundu. Tebliğde sigortasız, düşük ücretle çalışmanın yanısıra esnek üretim, iş güvencesinden yoksunluk ve işsizlik sorunlarına değinildi. Bölgedeki kimi tekstil fabrikalarından örnekler verildi. Tekstil işçileri kurultaya şu önerileri sundular: “Sektörel anlamda işçi örgütlülükleri oluşturulmalıdır. Bölgemizdeki fabrikalarda taban örgütlülükleri oluşturulması için çaba harcanmalıdır. Genel Sağlık Sigortası ve Sosyal Sigortalar tasarıları ile sağlık ve emeklilik hakkımız gaspedilmek isteniyor; son dönemlerde bu gündemle biraraya gelen İstanbul Emek Platformu bileşenleri ve sendikaların eylemlerine etkin bir şekilde katılım sağlanmalıdır. 8 Mart Dünya Emekçi Kadınlar Günü ve 1 Mayıs'ın resmi tatil ilan edilmesi yönünde çalışma yürütülmelidir. Sigorta hakkı ile ilgili bir kampanya örgütlenmelidir. Yerel ya da merkezi işçi direnişleri ve eylemleri ile dayanışma sağlanmalıdır. Esnek çalışma ve taşeronlaştırmaya karşı bölgenin toplamını bilgilendirmek, bilinçlendirmek ve ortak mücadele geliştirmek amacıyla bir kampanya örgütlenmelidir. İşçileri bilgilendirmek ve bilinçlendirmek, mücadele deneyimlerini aktarmak amacıyla düzenli eğitim seminerleri, panel, toplantı, forum vb. etkinlikler düzenlenmelidir. Ortak sorunlarımıza ortak çözümler için bölgemizdeki işçilere dönük ‘GOP İşçi Bülteni' çıkarılmalıdır. İnsanca yaşamaya yeten asgari ücret için etkin bir faaliyet örgütlenmelidir.”

Kurultay'ın bir bileşeni ve örgütleyicisi olan Gaziosmanpaşa İşçi Derneği de bir tebliğ sundu. Küçük ölçekli işletmelerde örgütlenmenin bir biçimi olarak dernekler konulu tebliğde küçük ve orta işletmelerde yaşanan ortak sorunlar anlatıldı. İşçilerin birliğini sağlamaya dönük kurulan derneklerin sendikaların alternatifi değil ön adımı olduğu vurgulandı. Derneklerin işçi sınıfı için tek örgütlenme modeli olmadığı hatırlatıldı. “Her alanda bölgenin özgün özellikleri detaylı bir şekilde incelenmeli, ona göre örgütlenme modelleri oluşturulmalı” denildi. Taban örgütlülüklerine vurgu yapıldı. Derneğin önümüzdeki dönem yapacağı faaliyetler kısaca özetlendi. İşsizlik sorunu ve işçi sınıfına etkilerinin anlatıldığı tebliğ ilgiyle dinlendi. Kapitalizmin yarattığı işsizler ordusunun hem çalışan işçilere bir tehdit olarak kullanıldığı hem de iş bulamayan gençlerin mahalle köşelerinde uyuşturucu, çete, mafya, fuhuş batağına saplandığı anlatıldı. İşsizliğe, kültürel yozlaşmaya, geleceksizliğe karşı mücadele çağrısı yapıldı.

Bir tekstil fabrikasında çalışan işçilerin hazırladığı tebliğde işyeri sorunları anlatıldı: “Çalışma saatlerinin uzunluğu, zorunlu mesaiye bırakılmak, çalışma sürelerinin çok zaman keyfi olarak belirlenmesi, sigortasız çalışma, bunlar yetmiyormuş gibi ustaların ya da daha doğru bir ifadeyle patronların adamlarının hakaretlerine uğramak ve tüm bunlarla birlikte bize köle, ustalarına köpek gözüyle bakan patronların bize ait yaşamın olmadığını düşünerek hareket etmeleri ve bizlerin ise ürettiğimiz yaşamın yiyeceğinden giyeceğine ve herşeyden mahrum bırakılmamız” denildi. Taban örgütlülüklerine özel bir vurgu yapılan tebliğde giderek bölgesel ve sektörel tarzda işçilerin birliğinin ve sermayeye karşı ortak duruşlarının temelini oluşturmak gerektiği ifade edildi. İşçiler kurultaya şu taleplerini ilettiler: “Tüm çalışanlara sosyal güvence hakkı. İnsanca yaşamaya yeten ücret. Herkese iş, tüm çalışanlara iş güvencesi. Kölelik yasaları ve uygulamalarına son. Zorunlu mesai uygulamasına son, mesai ücretlerinin ve tazminatlarının tam olarak ödenmesi. Örgütlenmenin önündeki tüm engellerin kaldırılması. 8 Mart ve 1 Mayıs'ın resmi tatil ilan edilmesi” yönünde faaliyet örgütlenmesi.

Ardından ayakkabı imalat sektöründe çalışan işçiler adına bir işçi tebliğ sundu. Kurultay çalışmasına kısa bir süre önce dahil olan ayakkabı işçileri de sektörde yaşadıkları sorunları dile getirdiler, meslek hastalıklarına karşı koruyucu önlemler alınması yönünde taleplerini sundular. Ayakkabı işçilerinin talepleri şunlardı: “Herkese iş, tüm çalışanlara işgüvencesi! Tüm çalışanlar için genel sigorta (işsizlik, sağlık, kaza, yaşlılık vb.). Sigorta primleri devlet ve işveren tarafından ödensin! Herkese parasız sağlık hizmeti!, 7 saatlik işgünü, 35 saatlik çalışma haftası! Sağlığa zararlı ve tehlikeli işlerde azami 5 saatlik işgünü! İnsanca yaşamaya yeten, vergiden muaf asgari ücret! Eşit işe eşit ücret! İş güvenliğine ve sağlıklı çalışma ortamına ilişkin teknik ve sıhhi düzenleme ve önlemler alınsın! Esnek üretim, prim, parça başı, akord vb. çalışma sistemleri ve taşeronlaştırma yasaklansın!”

Kurultayın ikinci bölümü yarım saatlik bir aradan sonra başladı. İkinci bölümde kürsü işçilere bırakıldı. 19 işçinin sözaldığı serbest kürsü bölümünde işçiler sorunlarını ve kurultaydan beklentilerini dile getirdiler. Kimi Kürt işçiler hem sınıfsal hem de ulusal olarak ezildiklerini, ancak ulusal kurtuluşun sınıfsal mücadeleyle ve sınıfsal olarak sömürünün ortadan kalkmasıyla mümkün olduğunu vurguladılar. İş kazası geçiren bir işçi yaşadığı deneyimi anlatarak düzenin tüm kurumlarının patronlara hizmet ettiğini söyledi. Küçükçekmece'den tekstil işçileri kendi kurultayları ile ilgili deneyimlerini paylaştılar. Topkapı'dan işçiler iş cinayetlerine karşı örgütlenmenin önemine değindiler. Yapılan bölge kurultaylarının merkezi bir etkinlikle birleştirilmesi gerektiğini söylediler.

Kurultaya BDSP, OSB-İMES İşçi Derneği, Ekim Gençliği, İşçi Kültür Evleri, Ümraniye İşçi Kurultayı Hazırlık Komitesi, Kartal-Pendik-Maltepe İşçi Kurultayı Hazırlık Komitesi, Tersane İşçileri Kurultayı Hazırlık Komitesi ve SDP mesaj gönderdiler.

Konuşmaların ardından Divan kurultaya sunulan tebliğlerden çıkan sonuçları kısaca özetledi. Somut önerileri maddeler halinde sıraladı. Daha sonra son hali verildikten sonra üzere sonuç bildirgesinin kamuoyuna açıklanacağını duyurdu. Kurultaya katılanları ileriki bir tarihte kurultayda alınan kararları hayata geçirmek üzere yapılacakların belirleneceği toplantıya çağırdı. Kurultay Hazırlık Komitesi adına kapanış konuşmasını yapan Divan, kurultayın tek tek taleplerden öte ortaya çıkardıklarını anlattı. Tüm konuşmaların birleşik, militan, devrimci ve siyasal bir sınıf hareketi yaratmanın neden gerekli ve zorunlu olduğunu ifade ettiğini söyledi. Kurultayın bir son değil başlangıç olduğunu vurguladı. Örgütlülük ve mücadele çağrısı yaptı.

Kızıl Bayrak/GOP