17. Geleneksel İTÜ Şenliği bu sene 5 Mayıs tarihinde yapılan açılış konseriyle başladı.

Devrimci bir kültür ve geleneğin yaratılmasında önemli bir yer tutan şenlikler kolektif bir yaşamın örgütlendiği, devrimci dayanışmanın örüldüğü bir mevzi olarak varolmak durumundaydı. Şenlik öncesinde geçen yılki şenliklerde yaşanan sorunlar tartışıldı ve bir sonuca bağlandı. Şenliğin temel problemi son senelerde İTÜ öğrencileri tarafından sahiplenilmemesiydi. Her sene söylenen fakat uygulanamayan fakülte komitelerinin oluşturulması ve tüm öğrencilerin şenlik içerisinde yeralabilmesinin sağlanması bu sene de temel bir görev olarak konuldu. Fakülte komiteleri bu sene de oluşturulamadıysa da bağımsız öğrencilerin ve klüplerin geçen seneye göre daha fazla şenlik içerisinde yeraldıklarını söylemek mümkün. Böylece bu seneki şenlik böyle bir avantajla başlamış oldu.

Şenliğin temel bir özelliği de öğrenci örgütlerinin toplam bir duruş sergilediği bir alan olmasıdır. Bu çerçevede açılan masalar haricinde tek tek grupların kendi propaganda ve ajitasyonlarını şenlik alanında yapmamaları şenlik öncesinde kararlaştırıldı. Bu karar geçen sene de alınmıştı. Tüm işler bağımsız öğrencileri de kucaklayabilecek şekilde ortak örgütlenecek ve ortak bir duruş sergilenecekti.

Açılış etkinliği aynı gün yaşanan ADKF çatışması nedeniyle biraz dağınık ve zayıf geçti. Yaklaşık 1000 öğrencinin katıldığı açılış herşeye rağmen devrimci faaliyetin sürdüğünü göstermesi açısından anlamlıydı. Yalnız atılan sloganlarda Yurtsever Gençlik’in (ya da şimdiki adıyla Demokratik Öğrenci Hareketi’nin) ısrarla inisiyatifi delmesi bir gerginlik alanı oluşturdu. Çektikleri halaylarda “Apo” ve “PKK” adlarının geçmesi hiç kimsenin kendi örgüt propagandasını yapmadığı alanda sorun yarattı. Yapılan uyarılar etkili olmadı.
Aynı gün şenlik toplantılarına bağımsız öğrencilerin oldu bittiye getirilerek alınmaması ve şenliklere birçok örgütlü insandan daha fazla emek vermiş arkadaşlarımızın karar alma mekanizmalarına sokulmaması, şenliğin tüm öğrencilere sahiplendirilmesi noktasındaki zayıflığı gösteriyordu. ADKF saldırısı yüzünden kısa bir süre şenlik alanında bulunamayışımız bu duruma müdahale etmemizi engelledi.

6 Mayıs günü şenlik programı dahilinde Deniz Gezmiş ve Mayıs şehitleri anması vardı. Bu anmanın metninde Yurtsever Gençlik “Kürt ulusal önderliğinin tecridi” veya “KADEK Başkanı Abdullah Öcalan’ın tecridi” ifadesinin geçmesini istediler. Hem siyasal tespitlerine katılmadığımız için, hem de 6 Mayıs gündemiyle bir ilişkisi olmadığı için bu önerileri toplam bir irade olarak reddedildi. Bunun üzerine Yurtsever Gençlik şenlik alanında ayrı bir anma yapacağını belirtti. Şenlik bileşenleri, ortak şenlik alanında ayrı bir eylem örgütlenemeyeceğini, eğer örgütlenirse şenlik inisiyatifinden çıkarılacaklarını arkadaşlara bildirdiler. Uzun tartışmalar sonucu ayrı yaptıkları anmayı şenlik alanının dışında gerçekleştirdiler.

Bardağı taşıran son damla, 7 Mayıs akşamı düzenlenen etkinlikte, içinde “Apo” ve “PKK geçen türküleri söylemek istemeleri oldu.Yutsever Gençlik, Emek Barış Demokrasi Bloğu’nun bileşenleri olan SDP, EMEP ayrıca Özgür Gençlik ve DÖB’ün desteğini arkasına alarak bu kararı çıkarttı. Şenliğin diğer bileşenleri bu duruma şiddetle karşı çıkmalarına rağmen karar alma anında sessiz kalarak durumu onayladılar. Bunun üzerine biz, önceden alınmış kararların çiğnendiğini, bileşenin ilkesiz bir birliktelik haline geldiğini ve böyle bir olayın sorumluluğunu taşıyamayacağımızı belirterek şenlikten çekildik. Yurtsever Gençlik’in kuyruğuna takılıp gidenler şenliğin geldiği vahim noktaya onay vermiş oldular.

7 Mayıs akşamı yaşananlar bu durumun bir göstergesi oldu. Yurtsever Gençlik alanda kendi etkinliğini yaparken herkes gruplar halinde dağıldı ve şenliğin ortak iradesi fiilen kırılmış oldu. Yaşanan dağınıklık ortamında kontrol edilemeyen birçok taşkınlık yaşandı.

Kapanış etkinliği de benzer durumlara sahne olacak gibi görünüyor. Şenliğin geldiği nokta ilkesizlik ve savrulmanın bir göstergesi. Ona layık olduğu anlamı kazandırmak, İTÜ öğrencilerinin sahiplendiği ve devrimci dayanışmanın güzel örneklerinin yaşandığı bir mevzi haline getirmek biz genç komünistlerin ısrarlı ve güçlü bir pratik sergilemesiyle olanaklı olacaktır. Üzerimize düşen görev budur.

Ekim Gençliği/İTÜ