Fransa’da 6 Mayıs günü, ders yılının başlamasından bu yana 4. grev yaşandı. Ders yılının sonları olmasına rağmen grevler sürüyor ve önümüzdeki süreç için yeni grev çağrıları yapılıyor.

Eğitim Bakanı’nın da sık sık televizyon ve radyolara çıkıp eylemi kırma çabalarına rağmen eğitim sendikaları grevlerin kararlı bir şekilde süreceğini dile getirdiler. Medya da hükümeti savunmaktan, sinsi bir şekilde onun borazanlığını yapmaktan geri durmuyor.

6 Mayıs günü bir kez daha hükümetin eğitim politikası protesto edildi. Üstelik bu sefer sadece emeklilik yasasında yapılmak istenen değişikliklere karşı da değil. Son dönemde gündeme gelen birçok “reform” yasasına karşı tavır alındı, iktidarın iktisadi ve sosyal politikası teşhir edildi. Eğitim personeli kamu çalışanlarının 13 Mayıs için yaptığı genel grev çağrısına da katılacağını açıkladı.

6 Mayıs grevi ile üç talep çerçevesinde gerçekleşti. Birincisi, bütün kamu çalışanlarını ilgilendiren emeklilik yasasında yapılmak istenen değişikliklere karşı. 1995’de hükümet bu yasayı gündeme getirdiğinde Fransa eşine az rastlanır bir grev dalgasıyla karşı karşıya kalmıştı. Bugün bu yasa tekrar gündemde; hükümet kamu çalışanları için emeklilik yaşının uzatılmasını, emekçilerin payına düşen ödentinin yükseltilmesini istiyor. Böylece birçok ülkede tanık olunan “mezarda emeklilik” yasası Fransa’da da yürürlüğe konulmak isteniyor.

İkinci saldırı eğitim dünyasını ilgilendiriyor; bütçe kesintileri ile bu sektörde çalışan sayısının azaltılması hedefleniyor. Bunlar öncelikle okullardaki sosyal yardımcılar, psikologlar, yönlendirme danışmanları. Böylece Fransız eğitim sisteminin içi boşaltılmak, kalitesiz bir eğitimle bilinç düzeyi düşük bir emekçi yığını yaratılmak hedefleniyor

Eğitim sektörünü hedefleyen üçüncü saldırı ise, sistemin merkeziyetçi yapısına son verilmek istenmesi. Merkezi eğitim sisteminin parçalanması sonucu sorumluluk yerel idare birimlerine devredilerek eşitlikçi ilkeye son verilmeye çalışılıyor.

6 Mayıs grevi ilkokul, ortaokul ve lise öğretmenlerinin katılımıyla gerçekleşti. Öğretmenler ezici çoğunluğu oluşturuyordu. Eyleme pedagoglar, diğer eğitim görevlileri vb. de katılım sağladılar. Okullarda toplantılar düzenlendi, tartışmalar yürütüldü. Büyük kentlerde ise yürüyüş kararı alınmıştı. Her zaman olduğu gibi en önemli gösteriler Paris’de 20 bin ve Marsilya’da 15 bin kişinin katılımıyla gerçekleşti. Fransa’nın dört bir tarafında da birçok gösteri düzenlendi; Toulouse, Avignon, Toulon, Nice, Rennes, Nantes gibi kentlerde binlerce kişi sokaklara döküldü. Ayrıca Reunion Adası’nda haftalar önce başlayan eylem yoğun katılımla sürüyor.