Dünyanın dört bir yanında milyonların katıldığı görkemli gösteriler...

15 Şubat günü dünyanın yüze yakın ülkesinde, altyüzü aşkın kentinde emperyalist savaşa karşı tarihin en yaygın ve en kitlesel protesto gösterileri gerçekleşti. Dünya çapında yaklaşık 20 milyon kişi Amerikan emperyalizminin küstahlığına ve saldırganlığına, başlatmak istediği yıkım savaşına karşı ayağa kalktı.

En kitlesel gösteriler savaş kışkırtıcılığının ve saldırganlığın başını çeken ABD ve İngiltere’nin yanı sıra onlara destek veren İspanya, İtalya ve Avusturalya’da gerçekleşti.

Bu ölçüde yaygın ve kitlesel bir hareketin dinamikleri 15 Şubat öncesi süreçte adım adım birikiyor, savaş karşıtı tepki ve eylemler giderek güç kazanıyordu. 15 Şubat gelişen tepki ve biriken dinamiklerin dünya çapında bir patlamaya dönüşmesinin doruğu oldu ve emperyalist şer cephesinde sarsıntı yarattı.

Bu yaygınlıkta ve kitlesellikte bir protesto hareketinin gelişmesini koşullayan temel önemde bazı faktörler var. Herşeyden önce emperyalist dünya hakimiyetinin yıkıcı sonuçları giderek daha geniş kitlelerin bilincinde açıklık kazanıyor. Emperyalizmin barış, demokrasi, özgürlük, ulusların hakları, terörizme karşı mücadele, halkları diktatörlerden kurtarma adı altında yürüttüğü savaşların ne anlama geldiği, halklara hangi felaketleri hazırladığı Somali, Ruanda, Haiti, Yugoslavya ve son olarak da Afganistan üzerinden görüldü. Bugün de Irak üzerinden bütün Ortadoğu'yu ateşe vermenin hiçbir haklı gerekçesi olmadığı, ABD emperyalizminin hedefinin petrol ve dünya egemenliği olduğu biliniyor. Bu tüm gösterilerde değişmeyen "Petrol için savaşa hayır!" ve "Asıl terörist Bush!" slogalarında somut ifadesini buluyor.
İkincisi, dışarda saldırganlık ve savaş politikasının içerde demokratik hak ve özgürlüklerin adım adım budanması, temel ekonomik ve sosyal hakların sistematik gaspı olarak yaşandığı gerçeği daha açık görülüyor. Kapitalist sömürünün ağırlaşması, sermayenin işçi ve emekçilere yönelik sonu gelmeyen saldırıları emekçi kitlelerde hoşnutsuzluğu geliştiriyor, sosyal bir hareketliliğin ve mücadelenin yolunu düzlüyor. Kapitalist sömürünün biriktirdiği tepki ve emekçi hareketinde yarattığı hoşnutsuzluk somutta savaş karşıtı bir harekette kendini ortaya koymuştur. Gösterilerde yapılan konuşmalar ve taşınan pankartlar bunu ayrıca somutlamıştır. 15 Şubat kapitalist sömürüye ve emperyalist barbarlığa duyulan tepkiyi bir arada ifade etmiştir.

Sıralanabilecek bir dizi temel zayıflığa rağmen 15 Şubat eylemleri bağrında önemli bir anti-kapitalist ve anti-emperyalist dinamik ve bilinç öğeleri taşımaktadır. Eylemlerin yaygın sloganlarından biri olan "Kahrolsun emperyalizm!" ve çok yaygın olmasa da "Kapitalist savaşa ve kapitalist barışa hayır!" ve kapitalizmin reddini içeren daha birçok slogan ve pankartın taşınması bunu anlatıyor. Nitekim özellikle yaygın kullanılan "Kahrolsun emperyalizm!" "Terörist ABD!" gibi sloganlar emperyalist sözcüler ve uşak takımı tarafından dikkate değer bir olgu olarak anılıyor.

Kapitalist sömürünün derinleşmesi, işçi ve emekçilere dönük sonu gelmeyen saldırılar ve emperyalizmin büyük yıkımlara yol açacak yeni savaşlar serisi emekçi kitlelerin ve halkların öfke ve nefretine yeni boyutlar kazandıracak, bu ise anti-kapitalist, anti-emperyalist bilinci ve mücadeleyi geliştirecektir. Tarihte bir ilk olan bu hareketin başının ufku genel bir savaş karşıtlığı ve barışseverlikle sınırlı akımlar ve çevreler tarafında tutuluyor olması, devrimci bir inisiyatif ve önderlikten yoksunluğu en büyük zayıflık olsa da, uzun vadede hareketliliğin kendi öncü güçlerini yaratacağı, olanları ise güçlendireceği kesindir.

Amerika

Gösteri tarihinden günlerce önce terörist saldırılar olacağı propagandası yapıldı. Belli kent merkezlerine uçaksavarlar yerleştirildi ve halka en az üç günlük yiyecek-içecek stoku yapmaları çağrısında bulunuldu. Kimi yerlerde ise gösterilere izin verilmedi.

Buna rağmen 142 kentte protesto eylemleri gerçekleşti. En kitlesel gösteriler Washington, Newyork, Los Angeles, Chicago, San Francisco, Dedroit ve Miami’de yapıldı.Yüzbinlerce insan “Evine dön, savaşa hayır!” talebini yükselterek, Amerikan rejiminin saldırganlık politikasını protesto etti. Yalnızca Newyork’taki gösteriye 400 bin kişi katıldı.

İngiltere

Heathrow Havaalanı’nın gösteriyi önceleyen günlerde güvenlik gerekçesiyle geçici süre kapatılması ve Londra’da panzerlerin aynı gerekçeyle hazır bulundurulması gösterilere katılımı etkilemedi. Emperyalist savaşın kışkırtıcısı ve destekçisi olan İngiltere tarihinin en büyük kitlesel gösterilerine sahne oldu. Yüzbinlerce kişinin katıldığı protesto gösterilerinin en görkemlisi Londra’da gerçekleşti. 1.5-2 milyon civarında savaş karşıtı Londra sokaklarını ve alanlarını doldurarak “Savaşa hayır!” dedi, “Petrol için kana hayır!” sloganını haykırdı.

Glasgow’daki gösteriye ise 60 bin kişi katıldı.

İrlanda

Belfast ve Dublin’de kitlesel gösteriler gerçekleşti. Dublin’deki gösteriye 100 bin kişi katıldı.

İtalya

Alanları ve sokakları insan selinin doldurduğu ülkelerden biri de İtalya oldu. Ülkenin 45 kentinde yapılan protesto gösterilerinin en görkemlisi Roma’da gerçekleşti. Roma’da 2,5 milyonu aşkın insan (düzenleyicileri 3 milyon olarak açıkladılar) ABD’nin kirli savaşını lanetledi. Roma’daki gösteride de en göze çarpan slogan “Petrol için kana hayır!” oldu. Gösterilerde ABD saldırganlığının yanısıra, İtalyan hükümetinin ABD’yi destekleyen politikası protesto edildi. Gösterilerin yapıldığı belli kentlerde duvarlara yansıtılan dev ekranlardan diğer ülkelerdeki savaş karşıtı gösteriler verildi.

İspanya

İspanya’da gerçekleşen savaş karşıtı gösterilere milyonlarca insan katıldı. ABD emperyalizminin savaş politikası ve kendi hükümetlerinin savaşla ilgili tutumu protesto edildi. İspanya’da yaklaşık 350 ayrı yerde yapılan gösterilerin en büyüğü Madrid ve Barselona’da gerçekleşti. Madrid’deki eyleme bir milyonu aşkın insan katıldı. Barselona’da ise tarihinin en kitlesel eylemi gerçekleşti, 2 milyona yakın insan katıldı. Andalusia’da gerçekleşen gösteriye 700.000, Valencia ve Zaragoza’daki gösterilere ise yaklaşık 400’er bin kişi katıldı.

Nüfusunun % 85’i savaşa karşı olan İspanya’da beş milyonu aşkın insan sokaklara döküldü. Gösterilerde “NATO’ya hayır, askeri üsler kapatılsın”, “Emperyalistsiz bir dünya için” gibi pankartlar taşındı. ABD’nin saldırgan politikasını destekleyen İspanya hükümetine karşı duyulan nefret “Aznar istifa!”, “Faşist Aznar, Terörist Aznar!” gibi sloganlarla dile getirildi.

Avusturalya

ABD emperyalizminin destekçisi olan ve bölgeye asker gönderen Avusturalya üç gün boyunca kitlesel eylemlerle sarsıldı. Cuma günü Melbourne’de gerçekleşen 200 bin kişilik protesto gösterisini Cumartesi günü yine 200 bini aşkın insanın katıldığı ikinci gösteri izledi. Pazar günü ise Sydney’de 500 bin kişinin katıldığı görkemli bir savaş karşıtı gösteri gerçekleştirildi.

Yunanistan

Atina ve Selanik başta olmak üzere ülkenin 52 kentinde büyük protesto gösterileri düzenlendi. Sadece Atina’daki gösteriye 200 bini aşkın insan katıldı.

Hırvatistan

Başkent Zagreb’de yaklaşık 100 bin kişi Ban Jelaciç Meydanı’nda toplandı. Osijek, Pula, Split, Zadar, Vukovar ve Sibenik kentlerinde de gösteriler yapıldı.  

Macaristan

Başkent Budapeşte’de 20 binden fazla kişi savaşı protesto etti.

Finlandiya

Başta başkent olmak üzere ülke genelinde 12 bin kişi protesto gösterisi düzenledi.

Ayrıca Norveç’in başkenti Oslo’da 60 bin, İsveç’te 50 bin, Avusturya’da 30 bin, Danimarka’nın başkenti Kopenhag’da 10 bin, Luxemburg’da 10 binden fazla kişi emperyalist savaş karşıtı öfkelerini alanlarda haykırdılar.

Güney Afrika

Savaşı durdurma kampanyası çerçevesinde organize edilen gösterilere onbinlerce kişi katılarak savaş kışkırtıcılarını lanetledi. Göstericiler, “Bombalar bebekleri öldürüyor!”, “Her Bush’un arkasında bir terörist var!” gibi pankartlar taşıdılar. Yürüyüş ABD konsolosluğu önüne kadar devam etti.

Japonya
Tokyo’da 10 bin kişinin katıldığı savaş karşıtı gösteri yapıldı. Aynı gün akşam Tokyo’da ikinci bir protesto gösterisi düzenlendi. Ülke genelinde protestocu sayısı 25 bini buldu.

Rusya

Başkent Moskova’daki gösterilerde binlerce kişi kızıl bayraklarla yürüdü.”Irak’a dokunma!”, “Bush defol, sen bugünün Hitlerisin!” gibi pankartlar taşındı.

Ukrayna

Başkent Kiev’deki gösteriye 10 binin üzerinde katılım oldu.
Güney Kore

Başkent Suel merkezinde toplanan onbinlerce kişi “Bombaları değil Bush’u atın!”, “Kore’den elini çek” pankartlarıyla ABD’ye öfkesini haykırdı. Öğrenciler ABD’nin Kore yarımadasındaki savaş kışkırtıcılığına son vermesini istediler.

Yeni Zelanda

Onbinlerce kişi “Bir, iki, üç, dört: Kanlı savaşınızı istemiyoruz!” pankart ve sloganlarıyla yürüdü.

Hindistan

Kalküta’daki gösteriye 10 bin kişi katıldı. Kentin her yanı gösteriyi düzenleyen Hindistan Marksist Komünist Partisi’nin bayraklarıyla kaplandı.

Malezya

Başkent Kuala Lumpar’da bir araya gelen onbinlerce kişi ABD’nin saldırgan tutumunu protesto etti. Konuşmacılar ABD’nin küresel sömürüsünü artırmak amacıyla savaşlara baş vurduğunu dile getirdi.

Tayland

Çoğunluğunu müslümanların oluşturduğu Porttani bölgesinde onbinlerce kişi bir havaalanında toplanarak ABD karşıtı açıklama okudular.

Suriye

Başkent Şam’da 200 bin kişi “Amerika tehtidlerine son”, “Bügün Irak, yarın sıra kimde”, “Şer ekseni: ABD, İngiltere, İsrail!” ve “Bush, Blair petrol için savaşa hayır!” pankartları taşıdı. Halep’te de 10 bin kişi yürüdü.

Irak

Emperyalist savaşın hedef tahtasındaki bu ülkenin başkenti Bağdat’ta 1 milyon kişi Amerika emperyalizmini lanetledi.

Lübnan

10 binden fazla kişi savaşı protesto etti.

Umman

Bu Körfez ülkesinde ilk defa sadece kadınların katıldığı bir yürüyüş düzenlendi. Amerikalı ve İngiltereli kadınlarında katıldığı yürüyüşte yüzlerce kadın “Daha fazla şer değil, daha fazla barış” pankartlarıyla yürüdüler.

İsrail

Başkent Tel Aviv’de 3 bin civarında İsrailli ve Filistinli yan yana yürüyerek “İsrailliler Bush’un savaşına karşı, savaş çözüm değil” yazılı pankart taşıdılar.