3 Kasım’da yapılacak seçimler öncesinde binlerce kişi milletvekili adaylığı yarışına girdi. Milletvekili aday adaylarının durumları hem parti yönetimleri, hem de Yüksek Seçim Kurulu tarafından incelendi. Ve bu inceleme sonunda aday adaylarının bir kısmı elendi. Elenmeyenler, düzen tarafından milletvekili olmasında sakınca görülmeyenlerdi.

Meclis sermaye devletinin ve düzen siyasetinin en çok önem verdiği kurumlardan biri. Haliyle milletvekili seçilip meclise girebilmek için adaylarda dürüstlük, güvenilirlik gibi bir dizi olumlu özelliğin arandığı, bu yüzden de seçimler öncesinde ince elenip sık dokunduğu, adayların titizlikle incelenip seçildiği sanılabilir.

Oysa bu eleme sürecini başarıyla geçip de partiler tarafından milletvekilliğine aday gösterilen kişilerin kimliklerine ve sicillerine baktığımızda durumun hiç de böyle olmadığını görüyoruz. Sermaye partilerinin listeleri geçmişte birçok suç işlemiş, bir kısmı hala sanık ya da aranır durumda olanlarla dolu. Meclise girmek için şu günlerde meydanlarda halkın önüne çıkıp oy isteyenlerin önemli bir bölümü ya eski bir katil, ya hırsız, ya da sahtekar.

Milletvekili aday listelerinin bu şekilde oluşması kesinlikle rastlantı değil. Kaldı ki bu durum 3 Kasım seçimlerine özgü bir şey de değil. Daha önceki seçimler açısından da benzer bir tablo söz konusuydu. Bunun kanıtı şu anda işbaşında olan mecliste yer alanlar. Halen mecliste katil eskisi, çete reisi ya da adı dolandırıcılık ve yolsuzluklarla anılan milletvekilleri var. Durum onu gösteriyor ki, 3 Kasım seçimlerinden sonra da pek farklı bir meclis bileşeni ortaya çıkmayacak. Duvarında “Egemenlik kayıtsız şartsız milletindir” yazan meclis genel kurul salonundaki ceylan derisi koltuklara gene bir sürü çeteci, hırsız ve katil oturacak.

Milletvekili adaylarının pek çoğunun sicilinin bozuk olmasının bir rastlantı olmadığını söylemiştik. Aday listeleri aslında bir çürüme ve kokuşmanın yansımasıdır. Bugün aday listeleri yarınsa meclis bileşeni bir çürüme ve kokuşmuşluğun göstergesidir. Peki kimdir, nedir çürüyüp kokuşan? Meclis sermaye sınıfının meclisi olduğuna göre ve orada işçi ve emekçilerin gerçek temsilcileri oturmadığına göre, çürüme ve kokuşmayı yaşayan sermaye sınıfıdır.

Televizyonlarda, meydanlarda halkın karşısına geçip ülkeyi kendilerinin kurtaracağını söyleyen, temiz siyaset sözü veren, yolsuzluğu ve hırsızlığı önleyeceğini iddia eden partilerin bu sözlerinde ne kadar da samimiyetsiz olduğunu milletvekili adaylarına bakarak rahatça görmek mümkündür.

Hem insan haklarından, demokrasiden söz edeceksin, hem de her türlü insan hakları ihlalinin sorumlusu asker-polis eskilerini, eli kanlı katilleri milletvekili adayı göstereceksin! Hem yolsuzluklara karşı olduğunu, “temiz siyaset” istediğini söyleyeceksin, hem de milletvekili listelerinde adı yolsuzluklara, sahtekarlıklara bulaşmış onlarca insan olacak!

İşçi ve emekçiler bütün bu yüzsüzlükleri ve söylenen yalanları büyük ölçüde biliyorlar. Pek çoğu kendilerine oynanan bu oyunun farkında. Bugün pek çok düzen partisinin barajı geçememe korkusu duyması da bundan kaynaklanıyor. Fakat iktidardaki düzen partilerine sırtını dönen işçi ve emekçiler kendi gerçek siyasal öncüleriyle buluşamadıkları ölçüde kolaylıkla bir diğer düzen partisinin tuzağına düşebiliyorlar.

Oysa ki iktidardaki partilere tepki duyarak yöneldikleri CHP, AKP ve Genç Parti gibi partilerin de emekçilere yalan söyleme konusunda iktidar partilerinden en ufak bir farkı bulunmuyor. Bu üç partinin listelerinde de yolsuzluk, uyuşturucu kaçakçılığı, görevi kötüye kullanmak, zimmete para geçirmek gibi suçlardan yargılanan pek çok isim var. Seçim barajını aşma ihtimallerinin bir parça yüksek oluşu, milletvekili dokunulmazlığı peşindeki birçok kişinin bu partilerden aday olmasına yol açmış durumda. Hepsi de oy verecek işçi ve emekçileri bir biçimde kandırıp kapağı meclise atmanın hayalini kuruyorlar.

Sermaye sınıfı ve sermaye düzeni çürüyüp kokuşuyor. Meclisi de bu yüzden hırsız ve katillerle dolu. Bu pisliği temizlemenin yolu çürüme ve kokuşmanın kaynağını yok etmekten, bu sömürü düzenini yıkmaktan geçiyor.

---

Sedat Bucak: DYP’nin Urfa adayı. Bilindiği gibi adı Susurluk dosyasında geçiyor. Kürt halkına ve devrimcilere karşı işlenmiş pek çok suçun faili.

Mehmet Gül: Halen milletvekili. Yeniden aday oldu. 16 Mart 1978’de, İstanbul Beyazıt’ta 7 devrimci öğrencinin ölümüyle sonuçlanan katliamın faillerinden.

Mehmet Ağar: MHP Balıkesir 5. sıra adayı. “Eski” ülkücü militan. Patlayıcı imal etmek, evlere ve kahvehanelere bombalı saldırılar düzenlemekten sabıkası var. Eski Dışişleri Bakanı Mehmet Ağar’la isimlerinin ötesinde de benzerlikleri bulunduğu anlaşılıyor.

İsmail Hakkı Cerrahoğlu: MHP’nin Zonguldak adayı. 12 Eylül öncesinde Demokrat gazetesi muhabirinin öldürülmesi için emir verdi. Hakkında dava açıldığı için yurtdışına kaçtı. Açılan dava zaman aşımından düşünce yurda döndü.

Cemal Enginyurt: MHP’nin Ordu milletvekili adayı, halen milletvekili. Daha 13 yaşındayken bir kişinin öldürülmesiyle ilgili olarak tutuklandı ve cezaevinde yattı. 12 Eylül öncesindeki eylemlerinden dolayı hakkında birçok dava açıldı. Milletvekili olduğu dönemde ise Cumhurbaşkanı adayı Sadi Somuncuoğlu’yu tartakladığı için hakkında dava açıldı.

Musa Serdar Çelebi: BBP İstanbul 2. bölge adayı. Papa suikastı ve Abdi İpekçi cinayetinin faillerinden.

Oral Çelik: Malatya’dan bağımsız aday. Papa suikastı ve Abdi İpekçi cinayetinin diğer bir faili. Bunlardan başka birçok suça daha adı karışmış durumda.

Hidayet Altunakar: Eski MHP İl Başkanı. Ülkücü faşistlerin pek çoğu gibi her türlü kirli işe girip çıkmış bir isim. Hakkında silahla tehdit, karşılıksız çek vermek ve evrakta sahtecilik gibi suçlardan birçok soruşturma ve dava açılmış durumda.

Murat Yalçın: MHP’nin İzmir 1. Bölge adayı. Hakkında adam öldürmeye teşvik, ruhsatsız silah bulundurmak ve silahlı eyleme katılmaktan davalar açıldı.
Yılma Durak: MHP’nin Erzurum adayı. MHP ana davasından yargılandı, fakat davanın zaman aşımına uğradığı gerekçesiyle ceza verilmedi. Abdi İpekçi’nin öldürülmesi ve Mehmet Ali Ağca’yı cezaevinden kaçırılması olaylarında da adı geçiyor.

Sıtkı Seremetli: Bir başka faşist militan eskisi. MHP’nin Balıkesir milletvekili adayı. Geçmişte emekçilere ve devrimcilere karşı birçok eylemin içinde bulundu. Hakkında patlayıcı madde imal etmek, silah saklamak, faşist katilleri saklamaktan çeşitli davalar açıldı.

Muzaffer Yıldız: MHP’nin İstanbul 1. bölge adayı. Ülkücü mafya mensubu. Esnaftan ve halktan zorla para topladığı ve suç delillerini ortadan kaldırdığı için hakkında dava açıldı.

Emin Şirin: AKP’nin İstanbul 1 bölge adayı. Akşam gazetesinin yöneticiliğini yaparken TRT’yi dolandırdığı gerekçesiyle tutuklandı.

İdris Naim Şahin: AKP’nin İstanbul 3. bölge adayı. İstanbul Büyükşehir Belediyesi’nde görev yaptığı yıllarda adı Akbil ve Albayrak davalarında geçiyor. İhaleye fesat karıştırmakla, görevini kötüye kullanmakla suçlanıyor.
Hüseyin Besli: AKP’nin İstanbul 1. bölge adayı. İGDAŞ’ta yapılan yolsuzluklarla ilgili yargılanıyor.

Adem Baştürk: AKP’nin Kayseri adayı. Albayrak ve İGDAŞ yolsuzluk davalarından halen yargılanıyor.

Fevzi Arıcı: DYP’nin Mersin adayı. Zimmete para geçirmekten 17 ay ceza aldı.

Enver Öktem: CHP’nin İzmir 1. Bölge adayı. Eski sendikacı. Görevi kötüye kullanmak, evrakta sahtekarlık, usulsüz kredi kullanmak, zimmete para geçirmekten halen yargılanıyor.

Necip Yağızer: CHP’nin Van adayı. Geçtiğimiz günlerde yakalanan 55 kg uyuşturucunun sahibi olduğu gerekçesiyle kardeşi gözaltına alındı. Kendisi de halen soruşturma kapsamında.

Mithat Akkaya: DSP’nin Adana adayı. Sahte evrak kullanarak vergi kaçırdığı için yargılanıyor.