Yatması gereken 3 aylık cezası kalan ve oğlunun düğününe katılmak için firar eden bir hükümlü, Adana’da jandarma tarafından vurularak öldürüldü. Sağ yakalanabilirdi, ama öldürüldü! İşte bu düzenin, bu devletin “adaleti” bu! Bu kanlı “adalet” her yerde olduğu gibi bu cinayette de gerçek yüzünü açığa vurdu.
Gerçek katiller, hırsızlar, yağmacılar, sömürücüler, değil kafalarına kurşun sıkılmak, ortalıkta serbestçe dolaşıyorlar. En fazla göstermelik cezalar alıyorlar. Devletin “adalet” namlusu ise her zaman ve her yerde hep ezilenlerin kafasını parçalıyor. Devlet, burjuva asalakların ve hırsızların mülkünü korurken, tüm şiddetini her zaman ezilenlerin üzerine kusuyor.
Baklava yiyen çocukları işkencelerden geçirip hapislerde çürüten polis şefleri, savcılar, hakimler, perde arkasından bu ülkenin kaymağını efendileriyle birlikte her türlü yasal ve yasadışı yoldan yemeye devam ediyorlar. Bu düzenin “adaleti” onlara dokunmuyor. Tersine bu devletin kanlı ve kirli “adaleti” onlara kol kanat geriyor. “Adalet”in namlusu zaten onların elinde. Bu namlu, devrimciyi, işçiyi, emekçiyi, yoksulu ise katlediyor.
Sömürü, yağma ve katliam düzeninin “adaletine”, sömürücülerin, yağmacıların, katillerin “adaletine” boyun eğmeyelim! Katliamların, işkencelerin hesabını soralım!
İşçiler, emekçiler, gençler;
Katliamların, cinayetlerin, içerdeki ve dışardaki hücre duvarlarının önüne eğer bugün hep beraber barikat örmezsek, bu “adalet”in namlusu yarın sizlere de kurşun yağdıracak, hücreler sizin de bu “adalete” karşı isyan sesinizi boğacak!
