Sayı: 28 (68), 20 Temmuz 2002

16 Temmuz 2002 günü, komitenin aldığı karar gereği, yaklaşık 100 İSDEMİR işçisi ve eşleri İSDEMİR Doğuş kapısı önünde sabah saat 8:00’den itibaren oturma eylemine başladı. Öğleden sonra çadır açmayı düşünen işçiler jandarmanın yoğun ablukasıyla karşılaştılar. Kapının önüne geç gelen diğer işçiler jandarmanın engellemesi nedeniyle oturma eyleminin yapıldığı alana giremediler. Böylece grup ikiye bölünmüş oldu.

Saat 11:00’den sonra, daha önce işçilerle sık sık görüşen ve sözde destek veren Dörtyol Kaymakamı Fetullah Gürsoy, bu defa oldukça sert bir dil kullandı. Eylemin yasadışı olduğunu, işçilerin bölücülük ve anarşi yaratmaya dayalı ideolojik bir eylem yaptıklarını, dağılmazlarsa jandarmanın müdahale edeceğini söyledi. İşçiler bu tehdite karşılık, işveren ve sendikanın yasalara aykırı davrandığını, askerlerin onlara müdahale etmesi gerektiğini söylediler. Kaymakam ayrıldıktan kısa bir süre sonra jandarma işçilere saldırdı. Tartaklanarak gözaltına alınan yaklaşık 30 işçi yerlerde sürüklenirken, “Ekmeğimizi, işimizi istiyoruz!”, “İşçiyiz, haklıyız, kazanacağız!” sloganlarını attılar.

İSDEMİR işvereni tarafından tahsis edilen işçi servisleriyle gözaltına alınan işçiler Dörtyol Jandarma Karakolu’na götürüldüler. Yaklaşık 5.5 saat jandarma karakolunda elleri kelepçeli olarak tutulan işçiler daha sonra Dörtyol Savcılığı’na götürüldüler. Hükümet konağı önünde sivil polisler, özel tim ve komandolardan oluşan yoğun bir abluka vardı. Destek vermek için adliye önüne gelen işçilerin eşleri ve diğer destekçi gruplar, işçiler adliyeye götürülürken alkışlarla slogan attılar. Savcılıkta ifadeleri alındıktan sonra mahkemeye sevkedilen işçiler tutuksuz yargılanmak üzere serbest bırakıldılar.

Payas Belediye Başkanı işçilere, çadırın belediye tarafından temin edileceği ve bir tanker suyun bulundurulacağı sözünü vermişti. Ancak aynı gün belediye başkanı yerinde yoktu.

İSDEMİR işçilerine yönelik saldırı, jandarma, her zaman işçilerin yanında olduğunu söyleyen kaymakam, Payas Belediye Başkanı ve İSDEMİR yönetimi tarafından örgütlü bir şekilde düzenlendi. Milletvekilleri ve diğer devlet yetkilileri tarafından işçilere şu ana kadar verilen sözlerin hepsinin yalan olduğu görüldü. Amaç işçileri oyalamaktı. İSDEMİR işçileri geç de olsa bunun farkına varmış bulunuyorlar.