İşbirlikçi uşak takımı siyonistlerin suç ortağıdır...

Siyonist katliam makinası Filistin halkı üzerine ölüm kusmaya devam ediyor. İsrail’in başlattığı son operasyon da gösteriyor ki, siyonist savaş makinasi ortadan kaldırılmadıkça, Filistin halkının yaşadığı acı ve katliamlar sona ermeyecektir. Başta işbirlikçi Türk burjuvazisi olmak üzere tüm ülkeler sözde kınayarak katliamlara destek vermeyi sürdürüyorlar. Giriştiği her katliamdan sonra olanları “esefle kınayan” onca devlet olmasına rağmen hiçbirinin somut adım atmayacağını, aksine kendisine destek vermeye devam edeceklerini bilen İsrail devleti ise pervasızlıkla katliamlarını sürdürüyor.

Refah mülteci kampına yönelik operasyonda onlarca Filistinli katledildi. Protesto gösterisi yapan halkın üzerine füze atan, ardından topçu ateşine başlayan siyonistler, ardından giriştikleri operasyonu genişleterek katliamı boyutlandırdılar. Saldırılarda çocuklar yine öncelikli hedef olarak seçildi. Binlerce ev yıkılarak onbinlerce insan evsiz bırakıldı. Elektrik ve su şebekeleri tahrip edildi. Buna bir de kuşatma nedeniyle su ve gıda girişinin engellenmesi eklenince ortaya vahim tablolar çıktı.

İsrail’in yıllardır yürüttüğü katliamlar dünya halkları tarafından tepkiyle karşılanıyor. Ancak bunlar eylemli tepkilere konu edilmediği için Filistin direnişi uluslararası destekten yoksun kalıyor. İşbirlikçi burjuvazi ve onun temsilcisi hükümetler ise sadece konuşarak işin içinden sıyrılmaya çalışıyorlar.

T. Erdoğan katliamların hız kazandığı bir dönemde yaptığı açıklamada, İsrail’i “terörle mücadelede” daha dikkatli olmaya çağırıyor. Bir yandan sözde İsrail’i kınarken, diğer yandan da Filistin direnişini “terör” diye damgalıyor ve İsrail’in “terör”le mücadelesine destek verdiğini açıklamaktan geri durmuyor. Aynı şekilde Abdullah Gül de “terörle mücadelede” ölçünün kaçırıldığından dem vuruyor. Tüm açıklamalarda İsrail’in “terörle mücadelesi” destekleniyor, sadece bunun şeklinin onaylanmadığı dile getiriliyor. Bu bile İsrail’in güvenliği üzerinden gerekçelendiriliyor, “terörle mücadelede” ayrımsız güç kullanımının İsrail’in güvenliğini sağlayamayacağı belirtiliyor.

Bir gazetecinin “İsrail ile yapılan anlaşmaların iptali ya da ilişkilerin kesilmesi gibi bir gündem olup olmadığı” yönlü sorusuna yanıt veren bir bakan, bunun şimdilik mümkün olmadığını itiraf etti. Bu açıklama hükümetin atabileceği adımların sınırını da gösteriyor. Sadece göstermelik çıkışlar yapılacak, iş pratik bir takım adımlar atmaya gelince de “dünya dengeleri ve uluslararası ilişkiler” gözetilerek hemen çarkedilecek.

Hükümet ve onun adına konuşan herkes bir şekilde bu katliamı kınadı ve diğer devletleri ortak tutum almaya çağırdı. Ama konuşmacılardan hiçbirisi İsrail’le girilen ekonomik ve askeri anlaşmaların iptali ya da somut bir takım yaptırımlar uygulamak adına hiçbir şey söylemedi. Zira yapılan açıklamalar sadece görüntüyü kurtarmak için sahte çıkışlar olmaktan öte bir anlam taşımıyor. AKP buna ihtiyaç duyuyor, çünkü kendi tabanının bu konudaki hassasiyetlerini gözetmek durumunda.

Bunun bilincinde olan AKP hükümeti, kendisi somut adım atmak yerine diğer işbirlikçi devletleri ortak tavır almaya çağırdı. Oysa onlar da böyle bir şeyin mümkün olmayacağını pekala biliyorlar. Çünkü sadece Birleşmiş Milletler’den karar çıkarabilmek için Amerikan emperyalizminin vetosunu aşmak gerekiyor. Bu ise mümkün değil. İsrail Siyonizmi’ne her bakımdan destek veren ABD böyle bir kararın geçmesine izin vermeyecektir. Bir karar çıksa bile, bunun İsrail nezdinde hiçbir yaptırım gücü olmayacaktır. İsrail bugüne dek Birleşmiş Milletler’den çıkan bütün kararları nasıl elinin tersiyle iterek katliamlarını sürdürdüyse, bundan sonra da aynı tavrını sürdürecektir.

Emperyalizme kölece bağımlılık ilişkileri içinde olan işbirlikçi sermaye iktidarı efendisinin taleplerini görmezden gelerek tek bir adım dahi atamaz. İsrail’in bölgedeki en önemli işbirlikçisi konumunda bulunanların şimdi kalkıp esip gürlemelerinin hiçbir karşılığı yoktur. Çünkü İsrail’in bölge dışındaki temel dayanağı Amerikan emperyalizmi ise, bölgedeki dayanağı da İşbirlikçi Türk sermayesi ve devletidir. Bu nedenle orada yaşanan tüm katliamlardan Türk devleti de sorumludur.

Geçtiğimiz yıllarda yaşanan Cenin katliamına rağmen Tank modernizasyonu ihalesi İsrail’e verilmiştir. Ekonomik ve askeri alanda yeni anlaşmalar imzalanmış, İsrail’in bölgede yaşadığı tecridi kırmak için önemli olanaklar yaratılmıştır. Birlikte askeri tatbikatlar yapılmış ve ilişkiler sürekli olarak geliştirilmiştir. Bugün de ilişkiler aynen sürmektedir. Yapılan açıklamalara rağmen bu ortaklık her geçen gün daha da ileri taşınmaktadır.

Kuruluşunda bile Kürt halkının ve devrimcilerin kanı bulunan Türk devletinin, komşu halkların yaşadığı katliamlar karşısında adım atmasını beklemek hayaldir. Dahası, Kürt ulusal mücadelesini ezmeye çalışan sermaye devleti bugün Filistin’deki katliamları Kürt halkına yaşatmıştır. Köylerin yakılması, zorunlu göç, toplu işkence ve katliamlar olağan hale gelmiştir. İsrail buldozerlerinin sivil yerleşim birimlerini yıkmasının “devlet terörü” olduğunu söyleyenler, daha dün Kürt illerini açık cezaevlerine dönüştürenler, binlerce köyü yakarak boşaltan ve binlerce insani katledenlerdir.

Sermaye devletinin ve onun temsilcilerinin söylediklerinde bir nebze samimiyet olmadığını siyonistler de çok iyi biliyor, yapılan açıklamaları sorun etmiyorlar. Hatta İsrailli bir bakan T. Erdoğan’ı açık ve samimi konuştuğu için tebrik bile edebiliyor.

Filistin halkıyla dayanışmayı yükseltecek tek güç bölgenin ezilen halklarının ve işçi-emekçilerin eylemli dayanışmasıdır. Bulunduğumuz her alanda Filistin halkıyla dayanışmayı yükseltmek, siyonist savaş makinası ile onun işbirlikçisi Türk devletinin oyunlarını bozmak zorundayız.

---

11 Eylül saldırılarının ardından BM onayı ile işgal edilen Afganistan büyük bir yıkıma uğratılmıştı. Hava bombardımanıyla yerle bir edilen bu yoksul ülke tam bir cehenneme çevrildi. Ortaçağ karanlığında boğulan Afganlılar, daha derin bir karanlığa mahkum edildi. “Taliban’ın karanlık rejiminden Afgan halkını kurtardık” söyleminin ardında yıkım, katliamlar, kitlesel göçler, yoksulluk ve açlık gizleniyordu.

İşgalden sonra geçen iki yılı aşkın süre, Afgan halkının Taliban rejimi döneminden farkı olmayan koşullarda hayatta kalma mücadelesi verdiğini gösterdi. ABD emperyalizminin başa geçirdiği Hamit Karzai ve çevresindeki düşkünler takımının da özünde Taliban’dan farkları olmadığı anlaşıldı. İşgal güçlerinin desteğine rağmen Karzai ve çetesi başkent Kabil’de bile doğru dürüst bir denetim sağlayabilmiş değil. Afgan halkı bu kuklaları meşru bir yönetim olarak kabul etmedi. Afgan kadınlarının özgürleştiğine dair söylemlerin yalanlardan ibaret olduğu anlaşıldı.

Afganistan beklenenin aksine ciddi bir direnişle karşılaşılmadan işgal edilebildi. ABD emperyalizmi bu işgal sayesinde bölgede askeri üsler kurdu. Buna rağmen Afganistan’a hakim olamadı. Gelinen aşamada Afganistan işgali ABD için bir yük olmaya başladı. Bush ve savaş çetesi bu yükü savaş ve terör örgütü NATO aracılığıyla başka ülkelere pay etmeye bakıyorlar. Tabii bu durumda akla ilk gelen ülke, sadık NATO üyesi Türkiye olmaktadır. ABD Savunma Bakanlığı Pentagon, Türkiye’nin Afganistan için daha fazla katkıda bulunması konusunun Washington’un gündeminde yer aldığını duyurdu.

‘02 Haziran’ında devraldığı ISAF (Uluslararası Güvenlik Destek Gücü) komutasını sekiz ay yürüten Türk askerleri, yeniden Afganistan’a gitmeye hazırlanıyor. Türk ordusunun Şubat 2005’te ISAF komutasını almasını isteyen ABD, bu talebini Ankara’daki işbirlikçilerine iletti. Amerikan uşaklarının bu talebe sıcak baktığını belirtmeye ise gerek yok.

Irak’ta günden güne sıkışan haydut takımı, böylece hiç değilse Afganistan’daki yükün bir kısmını uşaklarının sırtına yıkmış olacak. Sözü edilen plana göre, halen 240 askeri Afganistan’da bulunan Türkiye, Şubat 2005’te bu sayıya en az 1500 asker daha ekleyecek. 28-29 Haziran’da İstanbul’daki NATO Zirvesi’nde konunun netleşmesi bekleniyor. Yansıdığı kadarıyla netleştirilmesi gereken esas konu, bu ülkeye gidecek askeri birliğin masraflarının nasıl karşılanacağı.

Daha önce BM çerçevesinde Afganistan’da komutayı alan Türk askeri birliği, bu defa NATO kapsamında bu görevi almaya hazırlanıyor. Ancak bu sefer görev alanı belli bir bölgeyle sınırlı olmayacak, tüm Afganistan’ı kapsayacak. Afganistan’da işgale destek verenler, emperyalist zorbaların suç ortakları olarak iş görecekler.