Yeni sendika sermaye ve uşaklarına yanıttır
“Bizler Reno’dan, Ford’dan, Tofaş’tan, Arçelik’ten, Delphi’den, Valeo’dan, Çemtaş’tan, Cansan’dan, Farba’dan, Arçelik’ten, Borusan’dan ve daha pek çok fabrikadan işçileriz. Hakları ve onurları için tarih yazan metal işçileriyiz. Sırtımıza kene gibi yapışan, kanımızı sülük gibi emen, ücretlerimizden kesilen aidatlarla saltanatlar kuranlardan kurtulduk. Haklarımızı söke söke aldık. Metal işçileri yaptıkları coşkulu açıklamayla yeni sendikalarının kuruluşunu ilan ettiler. Metal işçilerinin bu coşkusu ayları bulan haklı ve onurlu bir direnişin tarihine dayanıyor. Kurdukları sendikayla ücretli kölelik zincirlerini parçalama mücadelesinde önemli bir silaha kavuşacaklardır. Emeğin onurlu direnişiKapitalist tekellerin çok yönlü, uluslararası saldırısına maruz kalan metal işçileri sendikal ihanetin en katmerlisini de bu kavgada görüp yaşadılar. Kendi öz örgütlenmelerini sağladıkları, dayanışmalarını gerçekleştirdikleri oranda bu saldırıları boşa çıkardılar. Sermayenin uluslararası saldırılarına işçilerin birliğiyle cevap verdiler. Burjuvazinin dizginsiz saldırılarına karşı durabilmek için işçilerin birlik ve örgütlü olmalarının dışında başka bir seçeneklerinin olmadığını bu kavganın sıcak ateşi içerisinde kendi öz deneylerinin bir ürünü olarak yaşayıp öğrendiler. Sermayenin daha çok kazanmak için işçinin ve onun ailesinin günlük yaşamını olduğu gibi geleceğini de sefalet çukuruna atmaktan geri kalmadığını gördüler. Acımasız ve azgınca saldırılarla karşı karşıya kaldılar. Burjuvazi sınıf kiniyle saldırarak yüzlerce işçiyi haksız yere ve kendi yasalarını da çiğneyerek işten attı. Böylece metal işçilerine boyun eğdirip onları satılmış sendikacılara mahkum ederek, yeni sendikal örgütlenme arayış ve çabalarının yolunu tıkamaya çalıştı. Burjuvazinin çok yönlü saldırısına karşı göğüs göğüse çarpışarak yol alan metal işçileri girdikleri yoldan dönmediler. Metal işçileri bahar aylarında başlayan direnişlerinin deneylerini de kuşanarak sınıfsal birliklerini ileri bir aşamaya taşıdılar. Yeni mücadeleci bir sendikanın kuruluşunu ilan ederek bu azgın saldırıları cevapladılar. Türkiye Otomotiv ve Metal İşçileri Sendikası’nın kuruluşunu cüretle ilan ettiler. Emeğin enternasyonal dayanışmasıMetal işçilerinin bahar aylarında başlayan direnişleri ve bu direnişlerin ürünü olarak ortaya çıkardıkları örgütlenme biçim ve mücadele araçları sermaye sistemine karşı mücadelede önemli deneyleri içeriyorlar. Kapitalist üretimin uluslararasılaşmasının sonuçlarını ve sermayeye karşı mücadelede bunun ne anlama geldiğini kendi öz deneyleriyle gördüler. Burjuvazinin uluslararası saldırısının doğrudan hedefi oldular. Metal direnişi buna karşılık uluslararası alanda da sınıf kardeşlerinden önemli bir destek buldu. Onların sesi ve taleplerinin haklılığı kıtaları aşarak bant başındaki işçi kardeşleriyle buluştu. Başta Renault, Ford ve Fiat olmak üzere otomotiv tekellerinin önleri, işçi ve sendika toplantıları bu haklı direnişi duyuran cesur, yürekli ve enternasyonalist işçi kardeşlerinin eylemlerine ve açıklamalarına sahne oldular. Burjuvazinin azgın, karanlık ve saldırgan birliğine karşı işçilerin kardeşliğe dayanan enternasyonal birliklerinin örülmesinin önemli deneylerini ortaya çıkardılar. Yeni sendikanın ilke ve amaçları uluslararası bir anlama sahiptir. Metal işçilerinin sürdürdükleri mücadele sürecinin deneyimlerini yeni mücadeleci bir sendika kurma aşamasına kadar taşımaları yerel olduğu kadar uluslararası bir öneme de sahiptir. Yalnız Türkiye’de değil, kapitalist ülkelerdeki sendika yönetimlerinin ezici çoğunluğu da bürokratlaşıp yozlaşarak, burjuvazinin elinde kendi krizlerini yönetmenin ve işçilerin öfkesini bastırmanın basit aletlerine dönüşmüşler. Reel ücretlerdeki düşüş, iş koşullarının kötüleşmesi, iş yasalarında burjuvazinin lehine yapılan yasal değişiklikler, sendikasızlaştırma, taşeronlaştırma, üretimi başka ülkelere taşıma tehdit ve şantajları, kitlesel işten atmalar gibi saldırılar işçi sınıfına karşı burjuvazinin uyguladığı uluslararası saldırı politikası olarak uygulanıyorlar. İşçilerin mücadele araçları olması gereken sendikalar, buraları nemalanma ve sınıf atlama araçları olarak gören bürokratik sendika ağaları elinde içten içe çürüyerek işlevsiz hale getirildiler. Sendikalar burjuvazinin saldırılarına karşı bir eylem planı ve direniş hattı ortaya koymadılar, koyamadılar. Metal direnişi süreci, bu saldırılara karşı ancak işçilerin inisiyatif ve öz örgütlenmelerine dayanarak karşı konulabileceğini kanıtladı. Ancak bu dinamikler üzerine oturan sendikal örgütlenmelerle işçilerin sendikal birliğini sağlayıp sermayenin azgın saldırısına karşı, karşı saldırıya geçebiliriz. Bu bakımdan metal işçilerinin kuruluşunu ilan etikleri yeni, mücadeleci bir sendikanın kuruluşu sermaye cephesine karşı verilmiş en iyi bir cevaptır. Deneylerimizi uluslararasılaştırarak
|
