Metal İşçileri Kurultayı Sonuç BildirgesiMetal İşçileri Kurultayı kapitalist sistemin krizinin işçi sınıfına ve emekçilere ağır bedeller ödettiği bir dönemde, 22 Kasım günü İstanbul’da gerçekleştirildi. Ön hazırlık çalışmaları çeşitli sanayi havzalarında oluşturulan Kurultay Hazırlık Komiteleri tarafından yürütülen kurultaya İzmir, Ankara ve Bursa’dan temsili katılımlarla birlikte ağırlığını metal işçilerinin oluşturduğu 200’ü aşkın işçi ve emekçi katıldı. Kurultay hazırlıkları kapsamında Gebze, Kartal, Ümraniye, Topkapı, Gaziosmanpaşa, Küçükçekmece ve Esenyurt’ta birçok işçi toplantısı gerçekleştirildi, sendikalı-sendikasız on binlerce metal işçisine çeşitli araçlarla seslenerek metal işçilerinin öncü birliğinin yaratılması ihtiyacı gündemleştirildi. Yine bunun yanısıra çalışma yaşamında karşılaşılan sorunlar, kapitalist krizin işçi sınıfına etkileri ve sendikal demokrasi başlıklı birçok gündem bu çalışmalar sırasında değerlendirilerek öncü metal işçileri bir araya getirilmeye çalışıldı. Tüm bu ön hazırlık çalışmalarından yansıyan olumlu tepkiler mevcut sorunlara çözümlerin üretilmesi, sendikaların işçi sınıfının mücadele mevzileri olarak yeniden yapılandırılması, metal işkolunda öncü işçi birliğinin yaratılması ve bir mücadele programının/hattının oluşturulması için Metal İşçileri Kurultayı’nın önemli bir adım olduğunu göstermiştir. Bu tablonun bir yansıması olarak, kurultayda Kurultay Hazırlık Komiteleri tarafından hazırlanan 3 tebliğin sunumunun yanısıra 7 direnişten işçiler söz alarak deneyimlerini aktardılar. Ayrıca mücadele programı tartışmaları sırasında söz alan 32 işçi, metal işçilerinin birliği, mücadele ilkeleri ve programı üzerine düşünce ve önerilerini dile getirdi. Onlarca işçinin kürsüden söz hakkını kullandığı ve kararların da bir parçası olduğu Metal İşçileri Kurultayı, bu özelliğiyle daha önceki benzer birçok etkinlikten ayrı bir tablo sundu. Kurultayda tartışılan metal işçilerinin mücadele programı taslağına önümüzdeki günlerde kurultay tartışmaları ışığında son şekli verilecek. Bununla birlikte kurultayda yapılan tartışmalar ışığında ortaya çıkan sonuçlar genel olarak şu şekildedir: 1- Bir yandan sermaye sınıfının ve onun metal sektöründeki baş temsilcisi MESS’in saldırıları, öte yandan ise sendikaların ihanetçi-icazetçi bürokratlar denetiminde tutulması metal işçilerinin mücadelesinin gelişmesinin önündeki en temel engellerdir. Bu engelleri aşmak ise ancak öncülerden başlayarak metal işçilerinin bir çatı altında toplanması ve bu engelleri aşacak bir mücadeleyi yükseltmesi ile mümkündür. Bu çerçevede Metal İşçileri Birliği, metal işçilerinin öncü gücü olarak bu mücadeledeki yerini örgütlü bir şekilde almalıdır. 2- Bugüne kadar sanayi havzalarında oluşturulan Kurultay Hazırlık Komiteleri bundan sonra Metal İşçileri Birliği’nin yerel birimleri olarak çalışmalı, fabrikalarda derinleşen bir faaliyet ile metal işçilerini birlik çatısı altında toplamalı, belli periyotlarla gerçekleştireceği toplantılarda tabanın söz ve karar hakkının güvence altına alındığı bir işleyişi metal işçilerinin mücadelesine hakim kılmalıdır. 3- Bugün metal işçileri ile birlikte tüm işçi sınıfının yaşadığı sorunların temelinde burjuvazinin sınıf egemenliği, kapitalizmin kâr odaklı sınıfsal yapısı yatmaktadır. Metal işçilerinin mücadelesi bu egemenliği hedef almalı, sınıfsız, sömürüsüz bir toplumsal düzen olan sosyalizmi temel bir ilke olarak benimsemelidir. 4- Sermaye sınıfının çok yönlü siyasal, iktisadi, sosyal ve kültürel saldırıları işçi sınıfının çalışma koşullarını ağırlaştırmakta, sınıf bilincini köreltmektedir. Bu çok yönlü saldırılara karşı ekonomik-demokratik ve siyasal mücadele güçlendirilmelidir. 5- Yasal ve icazetçi sınırlar aşılmalı, metal işçilerinin mücadelesi militan bir kanala akıtılmalıdır. Bu çerçevede sermayenin saldırılarına ve sendikal ihanetlere karşı işçi sınıfının devrimci şiddeti örgütlenmelidir. 6 - Metal işçileri işçi sınıfının birleşik hareketinin yaratılması için üzerine düşen rolü oynamalı, sınıfın diğer bölükleri ile eylemli dayanışma içerisinde olmalıdır. Diğer ezilen kesimlerin sorunlarına sahip çıkılmalı, işçi sınıfının uluslarlarası birliğinin yaratılması için çaba harcanmalıdır. 7- Sendikal bürokrasinin denetimine terkedilen sendikal yönetimler fabrikalardan başlatılacak mücadele ile adım adım geri alınmalı, sendikal bürokrasi sendikalardan temizlenmelidir. Bu çerçevede sendikal demokrasinin işletilmesi sendikal alan çalışmasında özel bir önem taşımaktadır. 9- TİS ve grev başta olmak üzere metal işçilerinin mücadelesinin gelişme kanalları etkin bir şekilde değerlendirilmelidir. Mevzi direnişler, birleşik direnişin yaratılması hedefiyle ele alınmalıdır. 10- Kapitalist sistemin krizinin işçi sınıfına fatura edilmesine karşı kararlı bir mücadele yürütülmeli, ağırlaşan çalışma ve yaşam koşulları mücadelenin temel bir gündemi olabilmelidir. En genel hatlarıyla ifade ettiğimiz bu değerlendirmeler önümüzdeki günlerde Metal İşçileri Birliği’nin mücadele programı olarak bir kez daha kamuoyuna duyurulacaktır. Ancak bugünden söylenebilecek olan metal işçilerinin artık sermaye sınıfının saldırılarına ve sendikal ihanetlere karşı yalnız ve çaresiz olmadığıdır. Metal İşçileri Birliği artık metal işçilerinin mücadele mevzisi olarak tarih sahnesindeki yerini almıştır. Metal İşçileri Birliği |
