Krizin faturası işten atmalarla işçilere ödetilmek isteniyor…“İşten atmalar yasaklansın!”Krizle birlikte işten atmalar daha da yaygınlaştı. Zira patronlar, ne kadar etkilendiklerinden bağımsız olarak, krizi bir fırsat olarak kullanmak niyetindeler. Çünkü kriz onlara daha çok işi daha az işçiye, üstelik daha düşük ücrete yaptırma imkanı sunmaktadır. Ne kadar gerçeği yansıttıkları bir yana, devlet kurumlarının verdiği rakamlar da bunu doğrulamaktadır. Türkiye’de resmi işsiz sayısı, Temmuz ‘08 döneminde geçen yılın aynı dönemine göre 202 bin kişi artarak 2 milyon 353 bine, işsizlik oranı da 0.6 puanlık artışla yüzde 9,4’e yükseldi. Ekonomik kriz sebep gösterilerek 2008 Ocak-Ekim döneminde Türkiye genelinde 200 bin kişi işsizler ordusuna katıldı. Türkiye genelinde işsiz sayısı geçen yıla göre 207 bin kişi artarak 2 milyon 439 bin kişiye yükseldi. Sadece devlet yetkilileri değil emperyalist tekellerin şefleri de işsizliğin çığ gibi büyüyeceğini itiraf etmek zorunda kalıyorlar. Bunlardan biri olan David Nolan, Genworth Financial Şirketi Doğu Avrupa ve Türkiye Direktörü. Nolan, Türkiye’de işsizlik oranının geçen yıla göre ikiye katlandığını belirterek sadece Ekim ayında 140 bin kişinin işini kaybettiğini söyledi. 2009 yılının birinci ve ikinci çeyreğinde işsizliğin daha da artacağına dikkat çeken Nolan, “Maalesef daha kötü günler yaşayacağız. Gelecek yıl tahminim, işsiz sayısı 3 milyona ulaşacak. Bu da günde ortalama 8.219 kişi demektir” dedi. Sendikacılar da verdikleri rakamlarla işsizliğin hızla arttığına işaret ediyorlar. Örneğin Bursa’da, bu yıl 10 ayda 38 bin 20 kişinin işten çıkarıldığı gelen bilgiler arasında. Çorlu’da özellikle tekstil fabrikalarında işten atmanın yaşanmadığı fabrika sayısı neredeyse yok gibi. Üretimlerinde hiçbir azalmaya gitmeyen, hatta üretim arttıran tekstil fabrikaları dahi işçileri işten çıkartmaya devam ediyor. Patronlar bu yolla daha az işçi ile daha fazla üretim yapmanın imkanlarından faydalanmak niyetindeler. Yine Çorlu’da Öz İplik-İş’in örgütlü olduğu Cross Fabrikası’nda 300 işçinin işine son verildiği, 500 işçinin daha atılacağı söyleniyor. Fabrikada asgari ücretle çalışan işçilerin ikramiye sayısı ise 4’ten 2.5’e düşürülmüş. Antep’te de durum çok farklı değil. Başpınar Organize Sanayi Bölgesi başta olmak üzere irili ufaklı birçok fabrikada işçiler kriz nedeniyle işlerini kaybetmiş durumdalar. DİSK Tekstil Sendikası Gaziantep Şubesi’nin son iki ayı kapsayan bir araştırmasının sonuçlarına göre; Sanko, Akteks, Gürteks, Şireci ve Zerteks gibi en büyük tekstil fabrikaları başta olmak üzere yalnızca 20 işyerinde Kasım ayından bu yana 4 bin işçi ücretsiz izne gönderilmiş, en az 4 bin işçi ise işten atılmış. DİSK’in açıklamasına göre ise işten atmalar en çok Trakya, Bursa, Denizli, Adana, Gaziantep, Kayseri, Adıyaman ve Kahramanmaraş’ta yaşanıyor. İnşaat, metal ve otomotiv sektörleri, işten atmaların ya da zorunlu izne çıkarmaların en yoğun yaşandığı sektörlerin başında geliyor. Vasıfsız işçiler açısından istihdam deposu sektörlerde yaşanan bu daralmanın, resmi rakamlara göre 2.4 milyon, gayrı resmi rakamlara göre ise 5 milyonu bulan işsiz sayısını daha da artırmasından söz ediliyor. Birçok patron keyfi olarak işten çıkarma yoluna gidiyor, maliyeti yüksek olan işçileri çıkartıp ucuz işçi çalıştırmak için krizi fırsat olarak değerlendiriyor. Patronlar sadece işten atmalarla yetinmiyor. Ücretsiz izinler de yaygın bir biçimde uygulanıyor. Yanısıra mesai saatleri uzatılıyor, ücretler düşürülüyor. İşçilere, “ya sosyal haklardan mahrum sefalet ücretine çalışırsın ya da kapı dışına” denilerek kölelik koşulları dayatılıyor. İşsizlik, uzun çalışma saatleri ve zorunlu mesailer işçiyi düşük ücrete razı etmede bir tehdit aracı olarak kullanılıyor. İşçi sınıfı krizin faturasını ödemek zorunda değildir. İşçi ve emekçiler krizin faturasını kapitalistlere ödetmek için buna uygun talepleri yükseltmek zorundadırlar. İşten atmalara karşı yükseltilmesi gereken taleplerden biri “İşten atmalar yasaklansın! Herkese iş, tüm çalışanlara iş güvencesi!” olmalıdır. Patronların saldırılarının sonuçlarından anlaşılacağı üzere, tek başına “İşten atmalar yasaklansın!” talebini yükseltmek de yetmemektedir. “İş saatleri kısaltılsın! 7 saatlik işgünü, 35 saatlik çalışma haftası!”, “Zorunlu mesailer yasaklansın!”, “Ücretler insanca yaşama seviyesine yükseltilsin! Asgari ücret vergiden muaf tutulsun!” talepleriyle birlikte yükseltilmelidir.
Esenyurt’ta metal işçileri toplantısı
|
