Dünyanın dört bir yanında kitlesel-coşkulu 1 Mayıs

Kapitalizmin yarattığı yıkıcı sorunlara karşı biriken öfke, işçi sınıfının birlik-mücadele-dayanışma günü 1 Mayıs’ta sokaklara taştı. Dünyanın dört bir yanında alanlara çıkan milyonlar, kapitalizmi öfkeyle lanetledi. Geleceğe dair umutlarını/özlemlerini haykırdı.

Yaygın, kitlesel 1 Mayıs

Bu yıl pek çok ülkede 1 Mayıs alanları kitlesel gösterilere sahne oldu. Asya’dan Afrika’ya, Latin Amerika’dan Avrupa’ya, Avustralya’dan Kuzey Amerika’ya ‘yedi iklim beş kıta’da işçiler, emekçiler, kadınlar, gençler alanlara çıktı.

Sadece Rusya’da alanlara çıkanların sayısı -üçte biri genç- üç milyondu. Küba’da 1 Mayıs her yıl olduğu gibi yine görkemliydi. Yunanistan’da grev ve direnişle birleştirildi. Güney Afrika Cumhuriyeti’nde her zamankinden daha kitlesel daha coşkuluydu. Filipinler, Endonezya, Bangladeş, Pakistan, Tayvan başta olmak üzere pek çok Asya ülkesinde işçiler alanlara aktı. Avrupa’nın onlarca kentinde, işgal altındaki Filistin topraklarında, Lübnan’da, Irak’ta, Tunus’ta, Mısır’da, Cezayir’de, Fas’ta kitleler alanlardaydı. Sadece Havana’da değil Latin Amerika ülkelerinin tümünde işçi ve emekçiler 1 Mayıs alanlarını doldurdu.

İşsizliği, yoksulluğu, sefaleti derinleştiren kapitalizm aynı zamanda nükleer silahlanma, yıkıcı savaşlar, ekolojik dengenin bozulması ile insan soyunun geleceğini tehdit ediyor. 1 Mayıs alanlarından yansıyan kitlesel öfke, bu gidişata dur deme eğiliminin güçlendiğini gösterdi.

Coşkulu, kızıl 1 Mayıs

1 Mayıs gösterileri sadece kitlesel değil, aynı zamanda coşkuluydu. Birçok ülkeden yansıyan görüntüler, öfkenin coşkuyla haykırılan sloganlarla dışa vurumuydu. Kolluk kuvvetlerinin kuşattığı alanlarda emekçiler 21. yüzyılda kapitalizmin dayattığı köleliği reddettiklerini dile getirdiler. Paris başta olmak üzere birçok yerde kolluk kuvvetlerinin saldırılarına maruz kalan işçi ve emekçiler eylemlerini kararlılıkla sürdürdü.

1 Mayıs alanlarında dikkat çeken bir başka önemli nokta, kızıl rengin belirgin ağırlığıydı. Pek çok alanda orak-çekiç simgeli kızıl bayraklar dalgalandırıldı. Sınıfsız, sömürüsüz sosyalist bir dünya özlemini yansıtan kızıl bayrakları dalgalandıran kitleler, kapitalizm felaketinden kurtulma isteğinin yaygınlaştığını hissettirdiler.

Sosyal yıkıma, ırkçılığa, diktatörlüğe karşı 1 Mayıs

Dünyada servet birikimi devasa boyutlara ulaşırken yoksulluk-sefalet yayılıyor. Sömürü düzeninin bekçiliğini yapan kapitalist devletler, sosyal kazanımların son kalıntılarını da ortadan kaldırıyor. Emekçiler 1 Mayıs alanlarında bu pervasız saldırganlığa karşı şiarlarını yükselttiler. Kitleler işsizlik, düşük ücret, ağır çalıma koşulları, taşeronluk, esnek çalışma, iş güvencesinden yoksunluk gibi sorunların çözümünü talep ettiler.

Sosyal yıkıma karşı öfke eylemlerin kesişme noktası olurken, ülkelerin özgün sorunlarına karşı tepkiler de dile getirildi. Kimi yerde savaşa kimi yerde ırkçılığa kimi yerde diktatörlüğe kimi yerde kadın düşmanlığına tepki gösterildi. Bu ise emekçilerin genel toplumsal sorunlarla özgün sorunlar arasında bağı kurabildiklerinin göstergesiydi.

Başka bir dünya için 1 Mayıs

Farklı ülkelerin 1 Mayıs alanlarından yansıyanlar kapitalizmin işçilere, emekçilere, kadınlara, gençlere, çocuklara bir gelecek sunamayacağının fark edilmeye başladığına işaret ediyor. Temel toplumsal sorunları yeniden üretmekle kalmayan, günden güne derinleştiren bir kapitalizm gerçeği var. Milyonlar, artık bu sistemle yola devam edilemeyeceği gerçeğini hissediyorlar.

Kapitalizmden kurtulma isteği, başka bir dünya özlemini yansıtan şiarların yükseltilmesiyle belirginleşti. Bu bilinç henüz örgütlü bir düzeye ulaşmasa da, 1 Mayıs alanlarında yükseltilen şiarlar, kapitalizm belasından kurtulma isteğinin güçlendiğini kanıtlıyor. Özlenen sömürüsüz, eşit, özgür, insanca yaşanabilecek bir dünyadır. Her zaman adı konmasa da sosyalizmdir!