Grev yasağı üzerine...
Hava işkolunda grev hakkının yasaklanması burjuvazinin yarın kendisine yönelecek amansız savaşa karşı hazırlıklarını hızlandırdığının en büyük kanıtıdır. Grev hakkının yasaklanması ile işçi sınıfının, yüzyıllardır vermiş olduğu savaşımdaki en etkin silahlarından birinin işlevsizleştirilmesi amaçlanmaktadır. Ki hava işkolunda getirilen grev yasağı yeni grev yasaklarının ilk adımı olarak anlaşılmalıdır. Sosyal hak gaspları, asgari ücretin açlık sınırının altında olması, maaşlara yapılan zamların enflasyon rakamlarının altında olması, eğitim sistemindeki değişiklikler, kıdem tazminatının gaspı için yapılan sinsi hazırlıklar, taşeronlaştırma ve esnek çalıştırmanın genel bir uygulamaya dönüştürülmesi ve işsizlik-geleceksizlik cenderesi... Tüm bunlar işçi ve emekçilerin öfkesini ve tepkisini büyütmekte, mücadele eğilimlerini güçlendirmektedir. Son dönemde farklı gündemlerle gerçekleştirilen iş bırakma eylemleri, direnişler bunun göstergeleridir. Sermaye sınıfının, Ulusal İstihdam Stratejisi çerçevesinde gündeme getirdiği ve uygulamaya geçirmeyi hedeflediği hak gasplarının bu süreci hızlandıracağından kuşku duyulamaz. Dolayısıyla işçi ve emekçilerin sokağa çıkmalarını engellenmek için bugünden hazırlıklara girişmektedir. Ülkenin dört bir yanda estirilen faşist baskı ve devlet terörü bunun içindir. Ancak bu korku atmosferi işçi ve emekçilerin sokağa çıkmalarını engelleyememektedir. 23 Mayıs’ta yüzbinlerce kamu emekçisinin 1 günlük grevi bunun kanıtıdır. Burjuvazi zor aygıtlarını harekete geçirerek yarattığı terör ortamı ile ulaşamadığı amacına daha “kararlı” adımlar atarak ulaşmayı hedeflemektedir. Burjuvazinin işçi sınıfının en büyük silahlarından biri olan üretimden gelen gücünü, grev hakkını yasaklaması bu nedenledir. Bu konuda ne kadar başarılı olacağı henüz belli değildir. Ancak hava işkolundaki grev yasağı ilk adımın atıldığını göstermektedir. Bilindiği gibi yasalar sınıf mücadelesini değil sınıf mücadelesi yasaları belirler. Grev yasağına karşı mücadele “grev haktır!” söylemine sıkıştırılamaz. Çünkü bu söylem burjuvazinin haksızlık yaptığı ve bundan vazgeçmesi için hukuki normlara uygun davranması beklentisine dayanmaktadır. Oysa ki grevi bir hak yapan işçi sınıfının can bedeli yürüttüğü mücadelelerdir. Ki bu mücadele KAVEL direnişi ile başlamıştır. İşçi sınıfı üretimden gelen gücünü fark etmiş, grev silahını kuşanmak istemiş ve burjuvazi tarafından engellenmeye çalışılmıştır fakat grev yapma hakkını kazanmıştır. Bugün de yapılması gereken bu hakkı kaybetmemek için mücadele etmek olmalıdır. Grev yasağı saldırısı tüm işçi sınıfına karşı yapılmış bir saldırı olduğu gerçeğini bilince çıkarmalıdır. Çünkü bugün hava işkolundaki grev yasağı yarın metal, petrokimya, tekstil, maden ya da gıda sektöründe yaşanabilir. Bu saldırıyı hava çalışanlarına yönelik bir saldırı olarak değil tüm işçi sınıfına karşı gerçekleştirilmiş bir saldırı olarak değerlendirilmelidir. Gün ağıt yakmanın, sızlanmanın günü değildir, gün eylem günüdür. “Sermayenin topyekûn saldırılarına karşı topyekûn direniş!” şiarını yükseltmek güncel bir sorumluluktur. Bu sorumluluk öncü işçi ve sınıf devrimcilerinin omuzlarındadır. A. Devran
Petrol-İş Trakya Şube’de genel kurul
|
