5 öğretmen; Yanina Parada, Valentín Canales, Juan Carlos Cálix, Luis Sosa ve Wilmer Moreno; 40 gündür Honduras Kongre Merkez Binası önünde açlık grevi yapıyor ve sağlık durumlarına rağmen sonuna kadar mücadelelerini sürdüreceklerini söylüyorlar.

“40 gündür sadece sıvı alıyoruz, grup olarak aldığımız karar ile hükümetten istediğimiz cevabı alana kadar mücadelemize devam edeceğiz’’ diyor sağlık durumu en çok etkilenen Luis Sosa.

Açlık grevi yapan öğretmenler, Mart’taki eylemlere katıldıkları için işten çıkarılan ve tüm hakları gasbedilen 303 öğretmenin işlerinin iadesini ve eğitim sistemi ile ilgili temel sorunların acil çözümünü talep ediyor.

Her zamanki gibi mart ayındaki eylemlerde de protestoya katılanlar devletin baskıcı güçleri tarafından vahşice bastırıldı. Birçoğu isyana teşvik ve yasadışı gösteri yapmak ile suçlanarak tutuklandı. 18 Mart eylemlerinde baskı ve işkence ile birlikte Lisa Valesquez Rodriguez adlı öğretmen ve insan hakları savunucusu başına isabet eden gaz bombası sonrası yere düşmesiyle bir kamyonet tarafından ezilerek öldürüldü. Ailesi, Honduras Devleti’ne ve Lobo Hükümeti’ne cinayet, yetkiyi kötüye kullanma ve terör suçlamasıyla dava açmasına rağmen bir sonuç alamadı.

2009 yılında askeri darbe sonrasında ülkenin %65’inin boykot ettiği seçimlerle isbaşına gelen Porfirio Lobo hükümeti ile Ulusal Öğretmen Sendikası arasındaki mücadele hükümetin öğretmenlerin haklarına göz dikmesiyle başladı.

2009 yılında kaynak eksikliği gerekçe gösterilerek öğretmenlerin emeklilik haklarından 100 milyon dolarlık kesinti yapıldı.

Ekim 2010’da IMF ile yapılan anlaşma sonrası eğitime ayrılan 200 milyon dolarlık bütçe kesildi. Çünkü hükümet, eğitimcilerin ücretlerini ödemek yerine bekalarının garantisi polis ve askerlerin ücretlerini arttırmayı daha uygun görmüştü.

3 Aralık 2010’da IMF Honduras Temsilcisi Henry Ma “Gelişmeler beklediğimiz yönde’’ açıklaması yapıyordu.

Aralık 2010’da öğretmenlerin grev hakkı kaldırıldı. Bu yasayla grev yapan öğretmenler bundan sonra işten çıkarılmaya varan yaptırımlarla karşılaşacaklardı.

Mart 2011’de yeni eğitim yasası çıkarıldı.

Tüm bu saldırı politikalarının yanında öğretmenler için hak aramak bazen hayatlarına ve özgürlüklerine mal oldu. 2009 yılından bu yana 10 sendika üyesi öğretmenin öldürülmesi korkutma politikalarına sadece bir örnek. Bunun yanında Honduras’ta hak aramanın gösteri yasasını ihlal ve isyana teşvik gibi suçlamalarla yargılanma veya hapse atılma gibi bedelleri olabiliyor. İşten çıkarmak, gösterileri şiddetle bastırmak da Honduras devletinin başvurduğu diğer yöntemler.

“Sağlığımız kötüleşiyor ve kilo kaybediyoruz. Böbrek ve akciğerlerimizde problemler başladı. Porfirio Lobo’dan problemlerin çözümü için cevap beklemekteyiz. Sanırım Lobo, bu eylemin birkaç günlük olacağını düşünüyordu. Bizim ise mücadeleyi bırakmaya hiç niyetimiz yok. Lobo hükümeti bizim başımıza gelecek herhangi birşeyden tümüyle sorumludur’’ diyor Sosa.

28 Mayıs’ta ülkeye dönüş yapan Zelaya ve eski başbakan Lanzas tarafından da ziyaret edilen öğretmenler, onlardan da destek ve dayanışma sözü aldılar.

Tüm saldırılara ve cinayetlere rağmen hayatları pahasına sınıf mücadelesinden vazgeçmeyen Honduras öğretmenleri örgütlülükleriyle önce Latin Amerika sonra tüm dünya için bir örnek niteliği taşıyor…

Cem Albay / Honduras

Bahreyn ve Yemen’de mücadele sürüyor

Yemen’de rejim karşıtı on binlerce muhalif 9 Haziran günü geçici hükümetin kurulması için ‘‘Baskı Cuması’‘ sloganıyla gösteriler düzenledi.

Başkent Sana’daki 60’ıncı caddede toplanan muhaliflerler derhal geçici bir hükümet kurulması için çağrıda bulundu. Gösteride “Ölü ya da diri Salih’in ülkeye geri gelmesini istemiyoruz” denildi.

Devlet Başkanı Ali Abdullah Salih’in görevden çekilmesini talep eden yüzbinlerce kişinin eylemi 15 Haziran günü de devam etti. Büyük kentlerde düzenlenen protesto eylemlerinde mevcut hükümet üyelerinin yer almadığı bir geçici konsey kurulması talep edildi.

Başkent Sana’da büyük bir kitle devlet başkanı yardımcısı Abdülrab Mansur Hadi’nin evinin önünde gösteri düzenledi.

Bahreyn’de, hükümet karşıtı gösterileri bastırmak için Mart ayında ilan edilen olağanüstü halin Mayıs ayında kaldırılmasından sonra onurlu bir yaşam, siyasi hakların genişletilmesi ve daha fazla özgürlük talebiyle düzenlenen ilk kitlesel gösteri 11 Haziran günü yapıldı.

Bin Ali ‘gıyaben’ yargılanacak

Tunus’taki halk isyanı sonucu ülkeyi terk etmek zorunda kalan Zeynel Abidin Bin Ali’nin yargılanmasına başlanacağı açıklandı. Halihazırda Tunuslu emekçilerin gerçekleştirdiği eylemlerin basıncıyla böylesi bir karar verilirken ilk duruşma 20 Haziran’da yapılacak.

Bin Ali’nin yargılanmak üzere Tunus’a iade edilmesi için temasa geçilen Suudi yetkililerden olumlu yanıt alınmaması nedeniyle hem askeri hem de sivil mahkemelerdeki duruşmalar “gıyaben” gerçekleşecek.

Bin Ali’nin öncelikli olarak yargılanacağı suçlamalar ise başkanlık sarayında ele geçirilen uyuşturucu, silahlar ve ciddi miktarda para ile ilgili olacak. Bin Ali çiftinin başkanlık sarayında 2 kilo civarında uyuşturucu ile 19 milyon euroya yakın para bulunmuştu.

Mansur Ossanlu serbest

Gerici İran rejimi tarafından birçok defa cezaevine konulan Tahran ve Banliyöleri Otobüs Şirketi (Şirket-i Vahit) Sendikası Genel Başkanı Mansur Ossanlu 4 yıllık tutsaklığın ardından geçtiğimiz günlerde serbest bırakıldı.

Şimdiye kadar birçok kez gözaltına alınan ve tutuklanan Ossanlu, son olarak 2007 yılının Temmuz ayında gözaltına alınarak “ulusal güvenliğe aykırı fiiller” ve “sistem aleyhine propaganda yapmak” suçlarından beş yıl hapis cezasına mahkûm edilmişti.

Uluslararası Taşımacılık İşçileri Federasyonu (ITF) ve federasyon bünyesindeki yüzlerce sendika çeşitli ülkelerde İranlı sendikacının serbest bırakılması talebiyle İran devletini protesto etmişti.

Emekçiler ve gençler faturayı reddetti

Parlamentoyu kuşattılar

İspanya’nın Barcelona kentinde sistem karşıtı gruplar 15 Haziran günü Katalan parlamentosunu kuşattı.

14 Haziran akşamından itibaren parlamentoyu saran eylemciler Katalonya özerk yönetiminin, sağlık ve sosyal alanlarda kesinti yapılmasını öngören 2012 bütçesiyle ilgili başlatacağı görüşmeleri protesto etti.

Krizi bahane edip sosyal alanda kesinti yapılmasının kabul edilemez olduğunu belirten emekçiler ve gençler krizin faturasını ödemeyeceklerini söylüyorlar.

Yaklaşık iki bin kişi park etrafında sabahlayan göstericilerle birleşerek sabah saatlerinden itibaren Katalan milletvekillerinin parlamento binasına girmesini önlemek için girişte toplandı. Polisin güvenlik koridoru oluşturarak eylemcileri durdurma çabasına rağmen, parlamentoya gelen milletvekilleri yuhalandı, itildi ve bazılarının üzerine spreyle kırmızı boya sıkıldı.

19 Haziran’a kadar ara

İşsizlik ve geleceksizliğe karşı İspanya’da meydanları işgal eden gençler bir süreliğine eylemlerine ara verdi. 15 Mayıs’ta gerçekleştirdikleri eylemle gösterilerin startını veren gençlik, 19 Haziran’da tekrar eylemlere başlayacak.

Başta Madrid’in Sol Meydanı olmak üzere pek çok şehirde bir aydan bu yana gençler meydanlarda sabahlıyordu. Her ne kadar artık çadırları kaldırsalar da farklı eylem biçimleriyle taleplerini dile getirmeye devam edecekler.

Gösterilerin başlamasıyla Madrid’in farklı banliyölerinde oluşan örgütlülükler faaliyetlerini sürdürecek. Örgütlenme çalışmalarına ara vermeyen gençler, önceliği iletişim ağını geliştirmeye veriyorlar.