Fransa gençliği ve işçi sınıfının iki ayı geride bırakan İlk İşealım Sözleşmesi (CPE) karşıtı mücadelesi 28 Mart'ta gerçekleşen genel grev ve gösterilerle doruğa çıktı. 200'ü aşkın merkezde yapılan eylemler için toplam 3 milyon genç, işçi ve emekçi alanlara çıktı, sadece başkent Paris'teki gösterilere 700 bin, Marsilya'dakilere ise yaklaşık 250 bin kişi katıldı.

Egemenler cephesinde çatlaklar

Eylemlerdeki yaygınlık, kitlesellik, kararlılık, egemenler cephesinde başbakan, cumhurbaşkanı ve bazı bakanlar arasında oluşan çatlakların su yüzüne çıkmasına yolaçtı. Hareketi yorarak ya da birliğini parçalayarak yenilgiye razı etme umudunu önemli ölçüde yitiren Başbakan Dominique de Villepin, içine düştüğü müşkül durumdan çıkış yolu aramaya başladı.

Önceleri Villepin'e “geri adım atma, arkandayız” direktifi veren büyük burjuvazinin örgütü MEDEF'in başkanı Laurence Parisot, CPE'nin hayata geçirilmesinde “beceriksizliklerin” olduğunu, “işçi ve öğrenci sendikaları ile çalışma bakanının biraraya gelip karşılıklı öneriler yaparak, bir sentez çıkarmaları gerektiğini” açıkladı. Bu açıklama, gerici hükümetin arkasındaki en büyük dayanağın da sarsıldığını gösterdi.

Gençliğin ve işçi sınıfının kararlılığı, Sarkozy'nin açıklamalarının da belirsizleşmesini beraberinde getirdi. Yandaşları tarafından yapılan açıklamalara göre Sarkozy, “artık hükümetin bir şeyler yapması” gerektiğini söylemiş ve CPE'nin “dondurulmasını” istemişti. Sosyal Uyum Bakanı Jean Louis Barloo ile Savunma Bakanı Michelle Alliot-Marie da, De Villepin ile dayanışma içerisinde olduklarını, ama “gerektiğinde farklı davranılabileceğini” bildirdiler.

Televizyondan halka seslenen Fransa Cumhurbaşkanı Jacques Chirac ise, yeni yasanın istihdamı artırmak açısından etkili bir araç olacağını öne sürerek, “bazı değişiklerle birlikte” onaylayacağını ilan etti. Fransız şirketlerinin yasaları yeterince esnek bulmayarak yurtdışında iş yapmayı tercih etmesini gerekçe göstererek yasaya onay veren Chirac'ın kararı, kamuoyu nezdine saygınlığının ciddi bir şekilde sarsılmasına yolaçtı.

Gençlik ile işçi sınıfı mücadele birliğini pekiştiriyor

Mücadele süreci işçi ve öğrenci sendikaları aralarındaki birliği pekiştirdi. Bu sayede işçi ve memur sendikaları CGT, FO, CFDT, CGC, CFTC, SUD, FSU, UNSA ile üniversite ve liseli gençlik örgütleri UNEF, CE, FIDL ve UNL'nin çağrısını yaptıkları 28 Mart genel eylem gününe yoğun katılım oldu. Öyle ki, sınıf hareketini “satması” ve mücadeleyi “bölmesi” ile tanınan CFDT Sendikası Başkanı François Chereıue bile, hükümetin CPE'yi hayata geçirmek için başvurduğu yöntemlerin kabul edilemez olduğunu, tekrar masaya oturmanın koşulunun CPE'nin geri çekilmesi olduğunu dile getirme zorunluluğu hissetti.

28 Mart genel eyleminin ardından yasanın geri çekilmemesi, dahası hem Cumhurbaşkanı, hem de anayasa mahkemesi tarafından onaylanması üzerine, gençlik ve işçi sınıfı grev, boykot ve gösterilere devam kararı aldı. 4 Nisan günü genel grev ve gösteri günü ilan edildi.

Bunun üzerine hükümet yeni bir yasa için hazırlıklara başladı. Fransız basını, yeni düzenlemeyle tepkilere yolaçan yasanın içinin boşaltılacağını yazdı. Basın, iktidarın işçilere ve öğrencilere, ‘sesinizi dinleyip yeni düzenlemeler yaptık' mesajı vererek, krizden çıkış yolu bulmayı umduğu yorumunu yapıyor. Ancak bu manevra da tutmadı. Zira eylemler 4 Nisan'dan sonra da devam edecek.

Sürekli eylem kararı

Fransa'nın kuzeyindeki Lille şehrinde toplanan Ulusal Öğrenci Koordinasyonu, 36 saat süren toplantıdan sonra yaptığı açıklamada, “süresiz genel boykot” kararı aldığını açıkladı. Koordinasyon işçi sendikalarını da genel greve çağırdı. Öğrenciler, hedeflerinin sadece CPE olmadığını, bir süre önce çıkarılmış olan CNE yasasının da geri alınmasını talep ettiklerini belirttiler. (CNE, şimdi 26 yaşın altındaki gençler için getirilen uygulamanın bir benzerini, 20'den az işçi çalıştıran işletmelerdeki yetişkinler için mümkün kılıyor.)

114 yüksek okul ile onlarca lise temsilcisinin katıldığı toplantıdan sonra yapılan Ulusal Öğrenci Koordinasyonu açıklamasında, “CPE'nin düzeltilmesini değil, geri alınmasını talep ediyoruz. Yasanın yürürlüğe girmiş olması mücadele azmimizi kırmamakta, aksine daha da bilemektedir. 4 Nisan'daki güçlü genel eylemden sonra, eylemlerimize aralıksız devam edeceğiz” denildi.

Bu arada Öğrenci Koordinasyonu, 4 Nisan genel eylemindeki sonraki eylem planını ilan etti.

5 Nisan'da tüm öğrenciler fabrika ve işyerleri önünde, çalışanlara yönelik faaliyet yürütecek. Bu faaliyet sendikalarla ortaklaşa yapılacak ve her işyerinde grev kararı alınması için çalışılacak.

6 Nisan'da şehirlerarası anayolları ve demiryolları trafiğe kesilecek.

7 Nisan, ‘Baskıya karşı mücadele günü' ilan edildi. Bu tarihte bütün büyük şehirlerde adliye binalarının önünde ve çevresinde eylemler yapılacak.

8 Nisan ve 11 Nisan günleri ülke çapında büyük gösteriler yapılacak. Öğrenciler, bugünler için de grev çağrısı yaparak, süresiz genel greve çıkılmasını istediler.

Sendikalar Platformu'ndaki tüm işçi ve memur sendikaları da, “CPE geri çekilinceye kadar” eylem çağrısı yapmaya devam ediyor. Dokuz sol parti de, gençlik eylemlerine destek çağrısı yaptı.

Dünya işçi ve emekçilerinin gözünü Fransa'ya dikmesine neden olan sınıf çatışmaları henüz sonuçlanmış değil. Geleceğin işçileri gençlerle işçi sınıfının gösterdiği kararlılık sermaye temsilcilerini açmaza almış, Fransız halkı nezdindeki güvenilirliklerini önemli ölçüde sarsmıştır. Buna karşın deneyimli Fransız burjuvazisi ve onun adına devleti yönetenleri yenebilmek, mücadelenin aynı azim ve kararlılıkla sonuna kadar götürülmesi ile mümkün olabilecektir.

----------------------------------------------------------------------------------------

İngiltere'de bir milyona yakın belediye işçisi genel greve gitti

Fransa, Yunanistan ve Almanya'nın ardından İngiltere'de de işçilere genel greve gittiler. Yaklaşık bir milyon belediye işçisinin katıldığı grevin, 80 yıldan bu yana gerçekleşen en büyük işçi eylemi olduğu bildirildi. Bir günlük grev nedeniyle yüzlerce okul ve kütüphane açılamadı, çöpler toplanamadı, belediye temizlik ve cenaze hizmetleri aksadı.

24 saatlik grev, hükümetin emeklilik yasasında yapmayı planladığı değişiklikleri protesto etmek amacıyla gerçekleştirildi. Geçerli yasaya göre belediye çalışanları, istedikleri takdirde 60 yaşında emekliye ayrılarak tam emeklilik maaşı alabiliyor, ancak hükümet bu düzenlemeyi değiştirmek istiyor. 80 yılın en büyük eylemini düzenleyen işçiler, emekli olmak için 65 yaşına kadar beklemeyi reddediyor. Blair hükümeti ise halen yürürlükte olan yasanın Avrupa yasalarına uymadığını bahane ederek, emeklilik yaşını 65'e çıkarma gayreti içinde.

İşçiler, Mayıs ayındaki yerel seçimlere kadar hükümet üzerinde baskıyı arttırmak için yeni eylemlere hazırlanıyorlar.