Kani Beko ve omuzdaşları sınıf mücadelesinin önündeki barikattırlar!
B. Seyit
Ülker direnişinin 57. gününde patron uşakları direniş karşısında bir kez daha tehditler savurmuşlardır. Ülker işçilerinin haklı direnişini kırmak için her yolu deneyen Ülker patronu ve hizmetindeki kolluk güçleri direnişten duydukları rahatsızlığı direnişin 57. gününde (22 Aralık) bu sefer pankartları, çadırı kaldırtma dayatması ile sürdürmüşlerdir. Ülker patronu da çok iyi biliyor ki; bir yere işçiler çadır kurmuşsa ve bu çadır kaldırttırılırsa direniş iradesi kırılmış demektir. Ülker patronu ve bütün patronların çadır saldırganlığının arkasında bu neden yatmaktadır. Çadırı işçilere kaldırtmak irade kırılmasına yol açtığı gibi, çadırı kuranların dişe diş mücadelesi karşısında orantısız zor ve şiddet kullanarak kaldırtmakda direniş kararlılığının, sınıf kininin artmasını sağlamaktadır. Ülker işçilerinin direniş çadırı her direniş çadırının olduğu gibi sermayenin sömürü ve saldırılarına karşı işçi sınıfının bir mevziisi olarak duruyor.
Direniş çadırına tehdit ve
DİSK bürokrasisinin yalanları!
Ülker işçilerinin direniş çadırına yapılan tehdidin ardından DİSK Genel Başkanı Kani Beko, bir açıklama yayınladı. Açıklamasında DİSK'in direniş çadırını savunması önemli bir yerde duruyor. Fakat kullanılan ifadelerin kendileri için gerçekliği olmadığı gibi bu ağa takımının buna uygun bir pratikleri de şimdiye kadar olmadı.
DİSK’in mücadele değerlerini dillerine dolayan bu ağa takımı kürsülerde hoş sözler söylemesini, kulağa hoş gelen açıklamalar yapmasını çok iyi beceriyorlar. Fakat söylediklerinin boş laf yığını olduğu biliniyor.
Ülker işçilerinin direnişine yönelik özel güvenlik saldırısının ardından hızlıca bir açıklama yapan DİSK bürokrasisinin başı Kani Beko, nedense bu hassasiyetini Greif Direnişi’nde bir kere dahi göstermedi. Çok kritik aşamalardan geçen direnişin karşı karşıya kaldığı saldırılar karşısında ağızlarını açıp tek kelime dahi etmediler. Parmak ısırtacak bir hazırlıkla gerçekleştirilen polis saldırısı karşısında seyirci kaldılar. 60. günlük işgal boyunca direnişçi işçilerin meşru-militan tutumlarının “yasal” olmadığını bunun için bir şey yapamayacaklarını, Rıdvan Budak denen haine biat edilmesini öğütlemekten başka hiçbir söz söylemediler. DİSK Tekstil’in yönetimindeki hainler DİSK Genel Sekreteri ile birlikte saldırı günlerinde işçilerin onayı olmadan sözleşme imzaladıklarında bile bu hain takımına arka çıkan tutumlar sergilediler. Hem de imzanın atılmasından kısa bir süre önce “işçilerin iradesi dışında yapılan hiçbir sözleşmeyi DİSK olarak tanımayız” demelerine rağmen.
Bu kafa yapısına sahip bir anlayışın Ülker direnişçilerinin çadırlarına yönelik saldırı karşısında tutarlı olması abesle iştigaldir. Açıklamanın sahibi-sahipleri tribünlere oynamanın dışında bir şey yapmamaktadır. Yarın eğer bir saldırı olursa “biz üzerimize düşeni yaptık” demek için yapmaktadırlar. İnanıyoruz ki Greif işgali için de aynısını söylüyorlardır.
Ülker için açıklama yapanlar
Greif için neden tek bir söz söylemediler!
Ülker direniş çadırını savunan Kani Beko ve diğer DİSK ağaları Greif direnişi karşısında ise tek bir adım dahi atmadılar. Bunu bir yana bırakalım tek bir söz dahi söylemediler. Hatta işgalcilerin basıncı ile verdikleri sözleri dahi yerine getirmediler. Verdikleri sözlerin yerine neden getirilmediği Kani Beko’ya sorulduğunda ise Arzu Çerkezoğlu’nun İstanbul’daki direnişlerle ve Greif’le ilgilenmek için görevlendirildiği verilen sözlerin yerine getirilmemesinin nedeninin Çerkezoğlu olduğunu ifade ederek kendi sorumluluklarından sıyrılmaya çalışmışlardır. Birbirlerini suçlayarak uzlaşmacı anlayışlarını ve Greif işgali karşısındaki korkularını perdelemeye çalışmışlardır.
Greif’e sahip çıkmadılar çünkü Greif işgalinde tam bir sınıf savaşı vardı. Greif işgalcileri sermaye düzeninin yasaları ile hiçbir hakkın elde edilmeyeceğini biliyorlardı. Bunun için düzenin yasalarını bir kenara iterek işçi sınıfının mücadele yasaları ile hareket ettiler. Ağa takımını korkutan önemli bir yan budur. Bu tutumu sahiplenmeleri demek, sermaye düzeniyle, düzen kurumlarıyla kurdukları bağları, çıkar ilişkilerini reddetmek demekti. Bunu göze almak ise işçi sınıfı mücadelesine adanmak demekti. Mücadelenin gerektirdiği her türlü yol ve yöntemi meşru görmek demekti. Ne kafaları ne de yürekleri buna uymayanların, hesapları başka olanlar Greif’e sahip çıkma cüreti gösteremediler. Greif Direnişi şahsında DİSK’i DİSK yapan değerlere sahip çıkma cüreti göstermediler. DİSK’in mücadele değerleri onlar için, sarf edilen sözden başka bir anlam ifade etmiyor.
Bunun içindir ki Ülker işçilerine yapılan saldırıyla ilgili boş da olsa güzel sözler söyleme cüreti gösterebiliyorlar. Biliyorlar ki, Greif işgali için söylenen her söz (altı doldurulmasa dahi) sömürü düzenine bir karşı duruştur.
Yalanla kurulu dünyaları
er ya da geç yerle bir olacaktır!
Ağa takımının yalanlar üzerine kurdukları dünyaları er ya da geç yerle bir olacaktır. İşçi sınıfı örgütlerinin olanaklarını sınıfı düzene bağlama aracı olarak kullananlar, meclis koltuklarında koltuk kapma yarışının aracına dönüştürenler işçi sınıfının öfkesi ile yerle bir olacaktır. Öncü işçiler sermayenin saldırılarına karşı olduğu kadar sendikal ihanete ve bürokrasiye karşı da dişe diş mücadelelerini sürdüreceklerdir. Greif işgalinin rehber aldığı DİSK’i DİSK yapan değerler ortada kalmayacaktır. Sınıfın kurtuluş mücadelesine kendini adamış öncü işçilerin elinde geliştirilerek geleceğe taşınacaktır.
Geçmişin mücadele değerlerinin geliştirilerek geleceğe taşınmasının bir ifadesi olan Greif Direnişi yeni Greif’lerle taçlandığında sendika ağalarının yalanlarla kurulu dünyası parçalanacaktır.
Esenyurt’ta iş cinayeti
İşçi sağlığı ve güvenliği önlemlerinin hiçe sayıldığı inşaatlar bir işçiye daha mezar oldu. 20 Aralık sabahı, Esenyurt Hoşdere Yolu üzerinde bulunan bir inşaatın dış yapımını onarım sırasında, işçi Cuma Kayataş’ın üzerinde bulunduğu iskele 28’inci kattan 24’üncü kata kadar çöktü.
Cuma Kayataş, düşmenin etkisiyle ağır yaralandı. Yaralanan işçinin hayatını kaybettiğini belirledi.
Enkaz altında kaldı
Amasya İl Özel İdaresi İşhanı’nın yıkımı sırasında 6 katlı bina çöktü. Beton yığınlarının altında kalan iki iş makinesi operatöründen biri hayatını kaybetti.
Amasya’da 20 Aralık’ta meydana gelen olayda, belediye tarafından yıkımı devam eden İl Özel İdaresi İşhanı aniden çöktü. Binanın kepçenin üzerine çökmesi nedeniyle operatör Osman Hamurkoparan (31) ile bir başka iş makinesinin operatörü Satılmış Karadoğan (29) beton yığınlarının altında kaldı. Hamurkoparan’ın cansız bedeni çıkarıldı. İşçinin cesedi, Sabuncuoğlu Şerefeddin Devlet Hastanesi morguna kaldırıldı.
İnşaat işçisi çatıdan düştü
Ordu’nun Altınordu İlçesi’ne bağlı Akyazı Mahallesi’nde bulunan 2 katlı binanın çatı katındaki inşaatta çalışan Gökhan Akçin adlı işçi, iş güvenliği önlemleri alınmadığı için dengesini kaybedince beton zemine düştü. 24 Aralık’ta gerçekleyen olayın ardından diğer işçilerin yardımıyla hastaneye kaldırılan Akçin, hastanede hayatını kaybetti.
28 yaşındaki işçi Gürgentepe ilçesinde toprağa verildi.
File işçiden değerli
İzmir’in Karşıyaka ilçesinde Ali Demirci adlı işçi, iş güvenliği filesinin bulunmaması nedeniyle canından oldu.
24 Aralık sabah saatlerinde işyerine gelen Demirci'nin başına 11’inci kattan demir iskele parçası düştü. Ağır yaralanan işçi, sağlık ekiplerinin müdahalesine rağmen hayatını kaybetti. Demirci’nin cansız bedeni, Adli Tıp Kurumu morguna kaldırıldı.
İş cinayeti, inşaatta bulunan ihmaller zincirini de gözler önüne serdi. |
