25 Kasım’dan 26 Mayıs’a…Geleceksiz yaşamaya, güvencesiz çalışmaya karşı genel greve-direnişeTEKEL Direnişi Danışay’ın 4/C uygulamasını bir ay ertelemesi kararı üzerine sendika bürokratları tarafından sömünlendirildi. Ancak TEKEL işçileri sadece kendi talepleri için değil aynı zamanda bugün milyonlarca işçi ve emekçiyi ilgilendiren hak ve talepler için de direniyorlardı. İş güvencesiz, sosyal haklardan mahrum kölece çalıştırmaya karşı güvenli gelecek ve iş isteyen TEKEL işçileri aynı zamanda milyonların taleplerini de haykırıyorlardı. Direnişin geniş bir toplumsal destek bulmasının gerisinde de bu gerçek yatmaktaydı. TEKEL Direnişi Ankara’da kurulan çadırların sökülmesi ve işçilerin geri gönderilmesiyle sömünlendirilmiş oldu. Ancak direnişin talepleri hala güncelliğini korumaktadır. Bu süreçte sadece direnişi büyütmesi gereken Türk-İş ve Tek Gıda-İş değil benzer saldırılarla karşı karşıya kalan kamu emekçilerinin sendikası olan KESK de direnişe gereken desteği vermedi. Direnişin taleplerini kendi bulunduğu alanlara yayamadı, eylemli dayanışmayı hak ettiği şekilde yükseltemedi. Türk-İş, DİSK, KESK ve Kamu-Sen henüz daha direniş sürerken 22 Şubat’ta bir araya gelerek TEKEL Direnişi ile sözde dayanışmak amacıyla birtakım kararlar aldılar. Alınan kararlar direnişin büyütülmesine ve yaygınlaştırılmasına hizmet etmekten uzak kaldı. 22 Şubat toplantısı direnişi sahipsiz bırakmanın diğer bir adı oldu. Sözkonusu 4 konfederasyon mücadelenin güncel ve acil ihtiyaçlarına yanıt vermek yerine TEKEL Direnişini ortada bırakırcasına 26 Mayıs günü için şu kararı aldıklarını ilan ettiler: “Öncelikli istemlerinin karşılanmaması ve bu etkinliklerin Hükümet nezdinde bir sonuç vermemesi halinde, 26 Mayıs 2010 tarihinde, bu dört konfederasyon ve bu konfederasyonlara üye tüm sendikaların birlikte sahipleneceği ve üretimden gelen gücün kullanılacağı genel bir eylem yapılmasının uygun olacağına karar verilmiştir.” KESK de 13-14 Şubat 2010 tarihinde yapılan IV. Dönem III Danışma Kurulu ve 24 Şubat 2010 tarihinde yapılan olağanüstü Danışma Meclisi toplantılarında şu kararı almıştır: “1 Mayıs 2010 bu yıl geleneksel öneminin ötesinde 26 Mayıs’ta 4 konfederasyonla birlikte gerçekleştireceğimiz grev ve genel eylem gününün güçlendirilmesi için de önemli bir fırsattır. 1 Mayıs’ın tüm Türkiye ölçeğinde en geniş toplumsal kesimlerin, demokratik kitle ve meslek örgütlerinin katılımıyla kutlanması, bu kutlamalarda azami kitleselliğin sağlanması önemlidir. 26 Mayıs’ta gerçekleştireceğimiz grev tek tek işyeri bazında örgütlenmeli, grevin temel talepleri en geniş emekçi kesimlerle eylem öncesi dönemde gerçekleştirilecek panel, eğitim vb. çalışmalarda paylaşılmalıdır.” Günün acil görevi ve mücadelenin öncelikli ihtiyacı TEKEL Direnişi’nin ruhuyla önümüzdeki döneme topyekûn hazırlanmak, birleşik mücadeleyi hak alıcı eylem biçimleriyle yükseltmektir. 26 Mayıs eyleminin bugünden örgütlenmesi, tabana yayılması büyük bir önem taşımaktadır. Bu anlamda kamu emekçilerinin gerçekleştirdiği 25 Kasım eyleminin deneyimlerinden, kazanımlarından ve eksikliklerinden dersler çıkarmak gerekmektedir. Zira 25 Kasım deneyimi son derece anlamlıdır. 25 Kasım’ın, olduğu kadarıyla başarısının arkasında tabana dayalı grev ve direniş komiteleri bulunmaktaydı. Her işyerine doğru yayılan bir kapsamı olmasa da birçok şubede bu işlevi yerine getirebilecek komiteler oluşturulmuş, işyeri gezileri ve toplantılarıyla süreç örgütlenmişti. 26 Mayıs’ın başarıyla gerçekleşebilmesi için benzer bir işleyişe, disiplin ve kararlılığa dayalı grev ve direnişi örgütleyecek taban örgütlülüklerinin oluşturulmasına ihtiyaç vardır. 26 Mayıs genel eylem kararı alan 4 konfederasyon vardır. Bu da demek oluyor ki eylemin güçlü geçmesinin koşulları 25 Kasım’a göre çok daha fazladır. Öncelikle bir bütün olarak işçi ve emekçiler ve onların sendikaları süreci örgütlemek için işyerlerinde grev ve direniş komiteleri oluşturmalı, bu komitelerin koordinasyonunu yerel ve merkezi olarak sağlamalıdır. İşyerlerini eylem alanlarına çevirmeli, yapılan her eylemi, etkinliği ve toplantıyı 26 Mayıs eylemine, greve ve direnişe bağlamalıdır. Böylesi bir hazırlık yapılmadan ne toplumsal destek sağlanabilir ne de kamuoyu oluşturulabilir. Kamu emekçileri 25 Kasım’dan aldıkları moral güçle sürece hazırlanmalı, hem işyerlerini, hem sendikalarını, hem de işçi sendikalarını harekete geçmeye zorlamalıdır. (Sosyalist Kamu Emekçileri Bülteni’nin Mart 2010 tarihli 36. sayısından alınmıştır.)
İstanbul Kamu Emekçileri Kurultayı’na doğru…Öncü, ilerici
|
