İçindekiler:

6 Aralık 2021
Sayı: KB 2021/Özel-43

Sokak eylemleri, saray rejimi ve muhalefet
Sermayeye kaynak, emekçilere fatura
Devrimci sınıf siyaseti ve önderlik
“Devletin bütün kurumlarıyla” çürümesi
İEKK: Kadınlar şiddete karşı alanlardaydı
Arsızlıkta ve riyakarlıkta tarihi rekorlar
Açlık ve yoksulluk üreten düzene karşı...
MİB: İşsizlik sopası ile sefalet ücreti!
Alba deneyiminin gösterdikleri
Cumhuriyetçi hurafe ve işçi sınıfı / II - H. Fırat
Soçi’de Dağlık Karabağ zirvesi
NATO’nun Riga zirvesi
“Trafik lambası koalisyonu”
Honduras’taki seçimlerden...
Kapitalist dünyanın toplu cinayet suçu
DLB saflarına, Lise Meclislerine!
Erdal Eren kavgamızda yaşıyor!
İzmir İşçi Evi açıldı...
Bu sayının PDF formatını download etmek için tıklayın

 

 

Açlık ve yoksulluk üreten
düzene karşı örgütlü mücadeleye!

 

Kapitalist sistem döne döne yarattığı ekonomik krizlerle emekçileri yoksulluk ve sefalet koşullarında bir yaşama itiyor. Her geçen sene ağırlaşan ekonomik krizin faturası ise tüm dünyada olduğu gibi Türkiye’de de emekçilerin sırtına yıkılıyor. Sermaye grupları kârlarını katlarken, emekçi kesimler gittikçe yoksullaşıyor.

Avrupa İstatistik Ofisi’nin (Eurostat) “Ciddi maddi yoksunluk yaşayan ülkeler” başlıklı araştırmasının, 2020 yılı verilerine göre, Türkiye’de nüfusun yüzde 27,4’ü maddi yoksunluk ile mücadele ediyor. Bu nüfus, temel ihtiyaçların en az dördünü karşılayamıyor. TÜİK verilerinde de son üç yılın iki yılını yoksulluk sınırının altında geçirenlerin nüfusa oranı 13,7 olarak belirtiliyor.

Salgının başladığı 2020 yılında Koç, Sabancı, Akbank, Eczacıbaşı, Ereğli Demir gibi sermaye grupları, salgına rağmen 5 milyarın üstünde bir kâr elde ederek, servetlerini büyüttüler. Oysa 2020 yılının başında belirlenen asgari ücret enflasyon karşısında erimiş, emekçilerin alım gücü gittikçe düşmüş ve çoğu emekçi yaşam ve çalışma koşullarının ağırlığından dolayı yaşamını yitirmişti.

Keza 2021 yılında asgari ücrete yapılan göstermelik zammın yılın ilk ayından itibaren erimesiyle birlikte milyonlarca emekçi tekrar açlık sınırının altında bir yaşama mahkum edildi. Son olarak sermayenin demir yumruğu AKP şefi gösterge faizini indirtince, TL hızla değer kaybetmeye, döviz yükselişe geçmeye başladı ve emekçilerin ücretleri tümden pula dönüştü.

Halihazırda emekçinin içtiği sudan yediği ekmeğe, kullandığı gazdan elektriğe hemen her şeye, her geçen gün değil artık her geçen saat zam geliyor. Kısacası emekçilerin, temel ihtiyaç malzemelerine ulaşabilmeleri gün geçtikçe zorlaşıyor.

Nitekim Birleşik Kamu-İş Konfederasyonu’nun Ar-Ge birimi KAMU-AR’ın araştırmasından çıkan Kasım ayı verilerine göre, açlık sınırının 3.900 TL’ye dayandığı, yoksulluk sınırının ise 13 bin TL’nin üzerine çıktığı gözlemleniyor. Bugünün Türkiye’sinde 2.825 TL asgari ve ona yakın ücretle çalışan 13 milyonun üzerinde emekçi var. Yoksulluk sınırının altında yaşayanların sayısı 50 milyonun üzerine çıkmış durumda. Bu rakamlar Türkiye’de emekçilerin çalışma ve yaşam koşullarını yeterli açıklıkta gösteriyor aslında.

Emekçi kesimler fabrikalarda, işyerlerinde, toplumsal yaşamın her alanında değer üretip, açlık sınırının altında bir ücretle ay sonunu nasıl getiririm ya da nasıl yaşayabilirim diye düşünürken, emekçileri kölece yaşam koşullarına mahkum edenler lüks içerisinde yaşamaya ve kârlarına kâr katmaya devam etmektedirler. TBMM’de binlerce liraya milletvekilliği yapanlar, saraylarda ejderha meyveli smothei içenler, kolunda 50 bin TL çantalarla dolaşanlar, emekçilerin akılları ile dalga geçercesine porsiyonlarımızı küçültelim diyenler, emekçilerin alın terini gasp ederek zenginliklerine zenginlik katan sermayedarlar, yoksulluğun bu kadar büyümesinin de bizzat sorumlusudurlar.

Kamuoyuna yansıyan verilere bakıldığında, servet-sefalet kutupları arasındaki farkın her geçen gün büyüdüğü ve emekçilerin yaşam koşullarının katlanılamaz bir hale geldiği göze çarpıyor. Bir yanda emeği ile üreten ama yaratılan zenginliklerden faydalanamayan milyonlarca işçi-emekçi birikirken, diğer yanda üretmeyen ama sermayesi olduğu için üretenlerin emeğini gasp eden bir avuç sermayedar, yaşamını lüks ve şatafat içerisinde sürdürüyor.

Zengin ve yoksul arasındaki makasın açılmasına karşı tepkilerin güncel örnekleri, emekçiler için koşulların artık çekilemez hale geldiğini gösteriyor. Geçtiğimiz hafta, TL’nin değer kaybetmesi, dövizin yükselişe geçmesi, emekçilerin ücretlerinin erimesi, temel ihtiyaç malzemelerine zam üstüne zam yapılması vb. gelişmeler nedeniyle Türkiye’nin dört bir yanında sokaklara çıkıldı. İleri kesimlerin başlattığı eylemler, toplumun büyük bir kısmının halen sokağa çıkma, fabrikalarda üretimi durdurma aşamasında olmadığını da gösterdi. Fakat korku atmosferinin kırılmasının, önümüzdeki süreçte sınıf ve emekçi kitlelerin harekete geçmeleri, tepkilerini eylemli biçimlerle ortaya koymaları bakımından teşvik edici olduğuna kuşku yoktur.

Servet-sefalet uçurumunun giderek derinleştiği, sermayenin kârlarının katlandığı, öte yandan kapitalist krizlerin faturasının emekçilere yüklendiği böylesi dönemlerde, devrimci sınıf hareketi geliştirmenin güç ve olanakları günden güne çoğalmaktadır. Bunları değerlendirmenin yolu ise “Sınıfa karşı sınıf” bilincini sınıf ve emekçi kitleler içinde yaymaya kilitlenmiş, ısrarlı ve kararlı bir devrimci yüklenmeden geçiyor.

 

 

 

 

 

İstanbul’da asgari ücret eylemi

 

“Sömürü, rant, talan, savaş düzenine karşı birleşelim! İnsanca yaşamaya yeten vergiden muaf asgari ücret için mücadeleye” şiarı ile mücadele çağrılarını ortak faaliyetlerle yürüten kurumlar İstanbul’da eylem gerçekleştirdi.

Tophane’de bulunan Çalışma Bakanlığı Bölge Müdürlüğü önünde 2 Aralık’ta yapılan eylemde insanca çalışmaya yetecek vergiden muaf asgari ücret talebi bir kez daha haykırıldı. Bileşen adına yapılan açıklamada asgari ücret görüşmelerinin işçi-emekçiler için müsamereden farksız toplantılar dizisi olduğu vurgulandı. Türk-İş bürokratı Ergün Atalay’ın binlerce işçinin alınterine çöktüğüne değinilen açıklamada, “Biz bu açıklamayı dün yazdık. Hesaplarımız dünü baz alıyor. Bu saatlerde bizlerin cebine giren biraz daha azalmış, soframızdaki ekmeğimiz biraz daha ufalmış olabilir. Asgari ücret bugün 5410 TL olsa, geçen seneye göre hiçbir zam yapılmamış oluyor. Bu sadece dolar karşısındaki erimedir, enflasyon bunun içinde değildir.” denilerek sözü edilen vaatlerin sefalet demek olacağı ortaya koyuldu.

Asgari ücretin taban ücret olması gerekirken kayıtlı çalışanların en az yüzde 54’ünün asgari ücret aldığı belirtilen açıklamada “Fabrika fabrika, mahalle mahalle, sokak sokak, şantiye şantiye işçi-emekçilerin sesine ses katmaya, onları taleplerimiz etrafında örgütlemeye devam edeceğiz” vurgusu yapıldı.

Açıklamada talepler şu şekilde sıralandı:

“-İnsanca yaşamaya yetecek asgari ücret ve güvenceli çalışma istiyoruz!

-Asgari ücretten dolaylı, dolaysız tüm vergiler kaldırılsın!

-Herkese iş ve gelir güvencesi sağlansın!

-Asgari ücret görüşmeleri halka açık yürütülsün!

-Düşük ücret yüksek vergi politikasından vazgeçilsin ve vergiler sermayedarlar için artırılsın. Karlarına kar katanlar krizin faturasını ödesin!”

“Asgari değil insanca yaşam!”, “Kurtuluş yok tek başına ya hep beraber ya hiçbirimiz!”, “İşçilerin birliği sermayeyi yenecek!” sloganlarının sık sık atıldığı eylem 18 Aralık Cumartesi günü 17.00’de Bakırköy Özgürlük Meydanı’nda yapılacak işçi emekçi buluşmasının çağrısı ile sona erdi.

Kızıl Bayrak / İstanbul