Sınıf dışı bir çalışma ve mücadele içinde, sınıfla birleşme süreci dışında ve sınıfın ileri unsurlarından beslenmeyen bir örgütsel gelişme süreci içinde “sağlam ve nitelikli bir Bolşevik çekirdek” yaratılabileceğine inanabilmek için, Leninizmden kopmak, Bolşevizmin sınıf özünü ve temelini unutmak, Bolşevizmin tarihi konusunda da tümden bilgisiz olmak gerekir. İnanılması güç böylesine bir garipliğe, halkçılığın yarattığı ideolojik bulanıklık ile dar bir kadro örgütünün faşizme karşı direnişte gösterdiği kararlı militan tutumun yarattıgı “pratik doğrulanma” yanılsaması yolaçabilmiştir. Böyleleri bilmelilerdi ki, tarih henüz sınıf dışı, sınıfa dayanmayan ve sınıf içinde sağlam kökleri olmayan “sağlam ve nitelikli bir Bolşevik çekirdek” örneği kaydetmedi. Böyle yanılsamaların kaynağı, küçük insan gruplarının mücadelesi ile sınıflar mücadelesini; sınıfdışı dar bir kadro örgütü ile sınıfın en ileri, en saglam, en nitelikli öğelerinden oluşan, organik olarak sınıfın bir parçası, onun örgütlenmesinin en üst düzeyi olan devrimci sınıf partisini birbirine karıştırmak olabilir ancak. Bu bakışın gerisinde, sosyalizmi sınıf temelinden koparan ve sosyalist hareketin, sınıf hareketiyle tarihsel buluşmasını gerçekleştiremediği sürece, ne “sağlam” ve ne de “nitelikli” olabileceği temel gerçeğini gözden kaçıran halkçı-idealist düşünüş tarzı yatabilir ancak...